دلم واسه بچه اول ها میسوزه
چون پدرمادر هیچ تجربه ای ندارن همش آزمون خطا میکنن حرف هرکسی رو زود قبول میکنن از طرفی چون نمیخان آب تو دل بچشون تکون بخوره هر راهی رو حتی به غلط میرن ک بچه اذیت نشه.نمیدونن چطوری با بچه حرف بزنن یا بچه بازی کنن .حتی اگه صدتا کتاب بخونی تا تجربه نکنی نمیدونی چی میگم.الان که دارم بچه دومم رو بزرگ میکنم هرازگاهی به این فکر میکنم که کاش میشد چندسال برگردم عقب با همین تجربه ای ک الان دارم دوباره پسرمو بزرگ کنم و واقعا نزارم آب تو دلش تکون بخوره.ولی از طرفی همیشه اولین تجربه ها قشنگترن،اولین بار مادر شدن خیلی حس قشنگیه
دومی هم قشنگه ها ولی حس و حال اولی رو نداره.....
اگه دارید اولین بچتونو بزرگ میکنید فقط حواستون به این باشه بچتون عشق کنه و خوشحال باشه.مثل من سعی نکنید فقط به این فکر کنید که شر ساعت بخوابه صر ساعت بیدار شه اگه نخوابید پدرشو درنیارید تا بخوابونیدش
به زور حتی به زوره گوشی یه غذایی رو بهشون ندید فقط چون مفیده
کلا همه جا فقط فکر کنید که الان بچم دوست داره چه کاری انجام بده به چی علاقه داره
تمام

خداروشکر تو زندگیم کلا ب حرف کسی گوش نمیکنم. بچه داری ک جای خود داره. تو این دورانم ده بار غیر مستقیم زدم. تو پر همه ک راجع ب بچم نطر ندن

پدر و مادر با فرزند اول والدگری یاد میگیرن🥺

منم همیشه عذاب وجدان دارم. میگم چقدر به بچه اولم ظلم کردم. خدا منو ببخشه.

بله مناسفانه چون تجربه نداریم هرکی یه چیزی میگه! خانواده خودم به زور میگن بچه ت جون نگرفته شیرخشک بده! هرکی میرسه یه نظری میده.. بهش آب قند بده ما دادیم مگه شماها مردین؟ حالا بیا قانع کن که بابا بخدا از لحاظ پزشکی دل و روده نوزاد هنوز کامل نشده..