از بچه داری ناراحتم حس میکنم یه موجود رو با مسولیت خودم آوردم ولی خوب بزرگش نمیکنم خوب بهش نمی‌رسم همش میگم اشتباه کردم بچه رو اذیت کردم عذاب وجدان

اینجوری فکر نکن
منم گاهی میفته،غذا کم میخوره یا میبرمش حایی کسی اذیتش کنه شب دیونه میشم نمیتونم بخابم همش میگم اذیتش کردم،مواظبش نیستم چرا گذاشتم بهش دست بزنن

مثل من

چرااا عزیزم، اصلا ازین فکرا نکن تو بهترین مامان دنیایی واسه اون بچه، تو اذیتش نکردی زندگی همینه هر بچه باید یه سری اذیتها رو تو مرحله به مرحله زندگیش تحمل کنه تا بعدها بتونه از پس زندگیش بربیاد. بهش میگن تاب اوری ، دلتو بزرگ کن عزیزم مادر شدن برای خودمون هم یه چالشه، فقط اینو بدون اون کوچولو عاشقانه دوستت داره تو هرجوری باشی و اصلا کم نیستی