گاهی بدترین کاری که میتونی در حق کسی بکنی اینه که هی دلداریش بدی
بگی حق داری
بگی اشکال نداره
بگی میگذره.
اینجا مادرای زیادی دیدم که یکی‌ بچه رو کتک میزنه،
یکی میگه ارزوی مرگ خودمو بچم رو دارم،
یکی میگه جلوی بچم میزنم توو سر خودم و گریه میکنم.
بهش نگین این کارا عادیه
بهش نگین حق داری
چون نه عادیه نه حق داره،
این مادر کم اورده
ممکنه افسردگی داشته باشه
باید بره درمان بشه مشاوره بشه یا حتی دارو بخوره،
وگرنه روز به روز بدتر میشه،
و ممکنه روزی به ب‌جایی برسه که آسیبی به خودش یا بچش بزنه
واقعا دلداری الکی فقط به ضرر همون مادره،
چون فقط همون لحظه عذاب وجدانش کم میشه،
دوباره فردا با کوچکترین چیزی حالش خراب میشه.
باید بره دنبال اینکه اصولی حال خودش رو‌ خوب و درمان کنه.

آفرین دقیقا... بعضیا میان میگن اشکالی نداره منم همینجوری ام... خب عزیزم تو هم مشکل داری دلیل نمیشه چون توهم همین رفتارا رو میکنی درست وبدون مشکل باشه

کاملا درسته.
اما کیه که بفهمه

الان یه عده میان فاز برمیدارن که حق دارن و فلان در صورتی که کاملا درسته حرفت و قبولش دارم
نباید اینجور چیزا رو عادی سازی کنیم
چون فاجعه میشه در نهایت
کسی که بچشو تنبیه میکنه حالا چه کلامی چه جسمانی و... روانیه و بدون خجالت باید خودشو به یه روانشناس برسونه و درمان کنه خودشو وگرنه مادر نیست و بزرگترین تابو و ترومای زندگی بچه اش میشه

افرین عالی بود

موافقم باهات

بنظرم شرایط زندگی آدما فرق می‌کنه کسی نمیدونه هر کی چه عذابی رو تحمل می‌کنه مثلا من خودم واقعا یه بچه بی نهایت شیطون و شر دارم یعنی خیلی زیاد شیطونه در حدی که هرکس دو دقیقه ببینه متوجه میشه واقعا گاهی روزا در حدی بهم فشار میاد گریه میشم نمیتونم تحمل کنم دیگه اصلا نه بچمو میزنم نه داد میزنم ولی خودم گریه میشم و این همیشگی نیست شاید دو سه هفته ای یکبار اتفاق بیفته و خیلی از مادرای دیگه شاید یه مادر یک روز یه اتفاق خیلی بد براش افتاده بچه هم لج می‌کنه داد میزنع سر بچش و این اتفاق همون یکبار افتاده و دیگه همچین اتفاقی نیفتاده بنظر من اینطور آدمی حق داره و میگم شرایط زندگی ها متفاوته خاله خودم مادربزرگم فوت شد از غصه زیاد سرطان گرفت بچه کوچیک داشت یکماه تمام اصلا بچشو بغلم نمی‌کرد الآنم بچش ۱۸ سالشه خیلیم بچه باهوش و اوگیه