سلام مامانا عزيز
بعد از چند وقت اومدم گهواره اتفاقى چند تا پست مشابه ديدم كه ميخوام نظر شما رو بدونم.
بدون استثنا زير همه تاپيكهايى كه مامانى از سختى هاى شاغل بودن گفته، از درس خوندن، از مستقل بودن و اينجور چيزها، بقيه اومدن نظر دادن كه بچه مهم تره بچه اذيت ميشه درست رو بذار كنار كارت رو بذار كنار بچه رو نبر مهد 🫠🫠🫠
خب چراااا؟ چرا اينجورى ته دل همديگه رو خالى ميكنيم؟ چرا يكى هم كه تو راه پيشرفته و فقط در باب درد دل مياد يه چيزى ميگه بقيه اينجورى سرزنشش ميكنن؟
بعد از اون طرف يكى صد تا تاپيك از مشكلات مالى و شوهر بد و زندگى بد گذاشته ولى تا مياد ميگه باردارم همه ذوق ميكنن بهش تبريك ميگن 🥺😳
چرا انقدر برعكس آخههه؟؟؟ بنظرم اينجا حداقل اگه ميخوايم دلدارى بديم راهنمايى بكنيم درست اينكارو انجام بديم 🥲

من امروز یک ساعت داشتم گریه میکردم،۴ ساله یک جای درست نرفتم که با خیال راحت بشینم.۴ سال هست آرزو هام و گذاشتم کنج دلم،خسته شدم.شوهرم صبح تا شب کار میکنه اما بازم کم میاریم.دلم میخواد برم سر کار خیر سرم مدرک مهندسی دارم.پسرم وابستگی داره بهم نه مهد میره نه کلاس نه پیش کسی میمونه یه آرایشگاه نمیتونم برم.با دوستام هم میرم بیرون باید ببرمش

خداقوت مادر شاغل😍

حرفت درست عزیزم خیلی ازمادرابخاطربچه وزندگی ازدرس وکاروزندگیشون گذشتن فقط بخاطراینکه برچسب مادربدنزنن یک چی بگم دهن مردم هیچ وقت بسته نمیشه سرشونم هیچوقت ازتوزندگی دیگران بیرون نمیاد که اگ بیادخیلی خوب میشه

آخ واقعا حرفت حقیقت محضه مادر فقط فدا شدن برای بچه نیست مادر ها هم آرزو دارن علایق دارن

بنظرمنم کار مهمتره چندسال وقتتو برای بچه بذاری ممکنه بعدا خودت احساس پوچی کنی
بچه آوردیم درست ولی نمیشه زندگیمونو به پای بچه بذاریم که بعدا خودمون حسرت بخوریم