تصوری که والد خوب بودن رو بی‌معنی می‌کنه…

معمولاً وقتی بچه به دنیا میاد، همه تمرکز زن و شوهر میره روی پدر و مادر بودن. دیگه همه‌چی میشه لباس بچه، سلامت بچه، آموزش بچه، رفتار بچه... و یواش‌یواش نقش زن و شوهری میره کنار. چیزی که خیلی وقتا میگن اینه: «الان وقت نداریم به رابطه‌مون برسیم، بچه‌ها مهم‌ترن.»
ولی واقعیت اینه که همین نگاه، ریشه‌ی خیلی از مشکلات بعدیه. وقتی زن و شوهر صمیمیت، همدلی و رابطه‌ی عاشقانه‌شون رو فدای نقش پدر و مادری کنن، خونه از درون آسیب می‌بینه. این آسیب هم زودتر از چیزی که فکر می‌کنیم، توی رفتار بچه‌ها خودش رو نشون میده...👶🏻

رابطه‌ی زن و شوهر، ستون اصلی تربیت بچه‌ست، نه حاشیه‌‌ش.
خیلی از کارشناسای تربیتی روی همین موضوع تاکید دارن که بچه فقط از نصیحت و آموزش مستقیم یاد نمی‌گیره؛ بلکه بیشتر از حال و هوای عاطفی خونه تأثیر می‌گیره.
اگه رابطه‌ی زن و شوهر گرم، محترمانه و زنده باشه، بچه توی همون فضا طبیعی و سالم رشد می‌کنه.👩‍❤️‍👨
ولی اگه بینشون سردی، بی‌احترامی، تحقیر یا حتی تنشای پنهونی باشه، بچه هم ناخودآگاه بار اون فضا رو به دوش می‌کشه.

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط