سلام خانوما احساس افسردگی دارم تو این ۷ ۸ روز که زایمان کردم همش دوست دارم بشینم گریه کنم برای شیری که دارم و بچم سینمو قبول نمیکنه شیرخشکی شده برای بی قراری هاش برای اینکه هنوز خیلی کوچولو و گریه میکنه دلم کباب میشه از ی ور بخیه های خودم که هنوز نیفتاده و همینطور ناف بچم دلم میخاد زودی بگذره برم سر خونه زندگیم پیش شوهرم دلم براش همش تنگه با این وجود که خونه مامانمم همه جوره هوامو داره خداییش مامانم نمیزاره هیچ کاری بکنم شوهرمم روزی ی نیم ساعت ی ساعتی میاد و میره اما دلم گرفتس چکار کنم به نظرتون

من خونه مامانم بود دوهفته بارداری دوهفته هم بعدش باز رفتم خونه خودم دوروز بودم برگشتم یه هفته بودم خونه مامانم اما شوهرم شبا میومد جام من نمیتونم ازش جداباشم حتی خونه مامانش روبه روی خونه مامانمه مانانش میگفت بیا خونه ما نمیرفت میگف نیخواد جای من باشه توهم به شوهرت لگو بیاد جات باشه حداقل یه شب بیاد جات تا اروم بشی

منم همینطورم شیرم کم بود گریه میکردم شیرخشک به بچم میدم گریه میکنم الانم که شیرم داره برمیگرده بدمیگیره سینمو گریه میکنم

دقیقا منم دلم برا خونم و شوهرم تنگ شده 🥲

کاملا طبیعیه به خاطر هورموناست.همه همینن. حس نیاز به همسر چندین برابر میشه درکت کنه کنارت باشه.حس عذاب وجدان درحق بچه هم همگی دارن.ولی همش به خودت بگو من خودم درجه ی اول زندگیمم.من خوب باشم بچه و شوهرمم خوبن.دوهفته اول سخته.بعد کم کم خوب میشی .حتما شبا قبا خواب مکمل منیزیم بخور شاد و سرحال میکنه

خب ی دوساعتی بچه بده مادرت نگه داره برو پیش همسرت برو بیرون یکم حال هوات عوض بشه
منم میترسم از روزای بعد زایمانم😫

فقط بودن همسرت حالتو خوب میکنه منم دقیقا مثل شمابودم

هممون همین حسارو تجربه کردیم عزیزم فکر‌ نکن که تنهایی ولی بمرور که بچه بزرگ تر میشه و‌خودت حالت بهتر میشه اوضاع روحیت هم بهتر میشه سعی کن اهنگ شاد گوش بدی بیشتر با بچت وقت بگذرون که خیلی زمان زود میگذره

من بچه دوممه،تا یک هفته خونه مامانم بودم از افسردگی داشتم دق میکردم،همش دلم تنگ بچه اولم میشد،چون خونه خودمون پیش باباش بود،حس میکردم تنهاش گذاشتم ودر حقش ظلم کردم

عزیزم این روزا میگذره اینقدر چالش های زیاد هست که اینا بعدا میفهمی چهقدر مشکل کوچیکی بوده
بابت شیر خشک هم اصلااااااا نگران نباش آسمون که به زمین نیومده واسه منم شیر خشک‌ میخوره
درضمن بچه اگه گریه نکنه ک بچه نیس عزیزم

عزیزدلم همه‌مون همینیم ؛ باید روانتو تقویت کنی به حست پروبال ندی من شیرم خیلی کمه بچم به سختی میگیره هربار بغلش میکنم دهنشو باز میکنه میاره واسه سینم جونم میخواد در بره واسش ولی خب چه میشه کرد

طبیعیه همه ی این حس و حالت ، من کاملا میفهممت منم همین بودم، ب همسرت بگو بیاد پیشت حتی شده یه پیاده روی ده دیقه ای یه دور دور یه ربعه داشته باشید کمک میکنه حالت بهتر بشه

من الانم همین حال و دارم

گریه کن عیبی نداره وای من انقد کریه کردم ب همه گیر میدادم سردرد کرده بودم بهونه