اوایل بارداریم همیشه به هفته ۳۰ ام فکر میکردم و همیشه روش کلیک میکردم و میگفتم چقدر این هفته ها شیرینه چون چیزی تا به دنیا اومدن نینی نمونده و لحظه شماری میکردم ب این هفته برسم فردا وارد هفته ۳۰ میشم اما بی نهایت افسردم و استرس دارم توی بارداریم اتفاقای بدیو تجربه کردم شوهرمم اینقدر بی محبته صد دفه با ذوق گفتم‌بیا ببین بچه داره تکون میخثره اصلا. ذوقی نشون نداد حتی گفت ععع حالشو ندارم نسبت ب خودمم خیلی بی محبته حتی چند بعرم بهش گفتم ولی خب باز همونه. در کل حال خیلی بدی دارم و غصه دارم

منم مثله توهستم عزیزم شوهرم اصلا تحویلم نمیگیره انگار تو خونه دوتا غریبه زندگی می کنیم ازاوایل بارداری ی چشمم اشکه ی چشم خونم نمیدونم چیکار کنم

عزیزم بد به دلت راه نده♡♡♡ ما مامانا چون بچه توی شکممون هست و خیلی احساس نزدیکی بهش داریم و کوچک ترین حرکاتشو حس میکنیم ذوقمون بیشتره و خیلی حس های خاصی رو تجربه میکنیم. ولی مردا در مقایسه با ما ممکنه یکم بی تفاوت به نظر بیان اما اونا محبت و عشق واقعیشون به بچه از زمانی شروع میشه که بچه به دنیا میاد. غمگین نباش و از این روزای قشنگ لذت ببر❤️

اشتباه میکنی من سر بارداری اولم‌آنقدر غصه و غم داشتم که هییییچ وقت فراموشم‌نمیشه از اینکه شوهرم نبود و برادرشوهرم‌فوت کرد و هزار حرف رو شنیدم‌گشنگی کشیدم و چی بگم که سرت درد نیاد ولی پشیمونم میدونی چرا چون این بچه قلبش به قلب من وصله ذوقش نکردم باهاش حرف نزدم نرقصیدم تا شاد شه اما الان که باردارم هرچی که هرکس میگه اصلا برام‌مهم نیست فقط ذوق دوتا بچمو میکنم اون دلش خواست ذوق کنه دلش نخواست نکنه بعد بچه با صدای اون اروم‌نمیشه مثل بعد ۶ سال دخترم با باباش هنوز خوب نیست من احساس میکنم از تو شکم‌ما از همه چی خبر دارن و بعد نسبت به اون با اطرافیان خوب میشن

سلام هم هفته ی من میشی تو آزمایشات نوبت دوم انجام دادی