دارم از دست بچم روانی میشم کارم به تیمارستان میکشه
از لحظه ای که چشم باز میکنه نق میزنه گریه میکنه
تاشب
میبرمش مهد تا در باز میشه منو میبینه نقو زورگویی وگریه ش شروع میشه وقتی یه چیزی میخواد انقدر جیغ میزنه گریه میکنه هیچجوره ساکت نمیشه.یه جا بند نمیشه
به همه زور میگه
اصلا اخلاق گنننننددددددد

اینجور بچه ها درست نمیشن خواهرپسربزرگه منم همین بود بااین تفاوت که فقط به من زورمیگفت الان۱۳سالش همچنان مغزندارم ازدستش دیوونه ام میکنه

والا یکی منو با اوڝاع شما تو کوچه دید
گف برو ب پیشونی و ملاج. بچت روغن بتفشه بزن آرومتر میشه
بنده خدا دلش ببشتر ب حال من سوخته بود تا بچم
منم دیگ کم اوردم

ای خداچه گناهی مادراکردن به خدابریدیم ازبس گریه میکنن اذیتت میکنن

پسر من از بچه ی شما بدتر بود گریه میکرد بچه هارو میزد اوف لجباز بود الان ببینی انگار اون بچه نیست آقا شده یعنی از وقتی رفت مدرسه تا الان که ۲۳ سالشه ساکته

میفهممت

منکه دیگه خسته شدم اهمیت نمیدم اخرش خودش ساکت میشه
روحیه خودم داغونه نمیتونم فکر سلامت روان اونم باشم

چالش سه سالگیه