بچها من ۳۱ سالمه مادر ۲ تا پسر بچم به فاصله سنی ۱ سال ۴ ماه
خیلی اذیتم میکنن بعضی وقتها اصلا دلم نمیخواد ببینمشون
حموم نمیرم موهامو شونه نمیکنم از لجم شیرینی غذا زیاد میخورم که چاق ترشم
زشت شدم دیگه اون رضوان قبل نیستم شاد باشم
تا کی ادامه داره این اذیتاشون بخدا اگه میدونستم مادر شدن یعنی اینکه نتونی ۱۰ دیقه تنها باشی یه دسشویی چیه خدا من اونم نمیتونم برم
شوهرمم خوبه خونه زندگیمم خوبه ولی من واقعا دیگه کم اوردم کاش خوب شم کاش اینا زودتر بزرگ شن

کمکی میخوای شما حتما.پرستار یا یه آشنا از خانوادت علاوه بر شوهرت
من شوهرم کمک میده

من سه تا شیر به شیر دارم.
چهار ساله
دو ساله
دو ماهه
ولی پرستار گرفتم ۲۴ساعته.
خدارو شکر راضیم
می خوابم.بیرون میرم.فیلم میبینم.همه کارامم میکنم

هرچند خیلی سخته ولی صبور باش عزیزم
مطمئن باش یکم دیگه بزرگ بشن میتونی یه نفس راحت بکشی و این روزا به خاطراتت می پیونده
باهم بازی می کنن و سرگرم میشن
همیشه به نیمه پر لیوان نگاه کن خداروشکر کن که دوتا گل پسر سالم بهت بخشیده

عصرها شوهرت نمیتونه دوتاشونو با ماشین ببره دور دور یکم نفس بکشی؟
خیلی سخته.خدا قوت .
اکه شیر نمیدی برو دکتر یه مدت آرام بخش بخور بهتر بشی بتونی به خودت برسی

دقیقا درکت میکنم ولی من هم تپلم هشتادم ولی به خودم میپرسم توهم به خودت برس فردا پس فردا بچه ها بزرگ میشن تا خودمون پییرشکسته

حق داری والا من یدونه اس همش میناله ام از خستگی و اینکه نمیتونم استراحت کنم اخه هم خوابش بده هم غذا خوردن الان هنوز بیداره کلا دخترم از وقتی بدنیا اومد هم خواب درستی نداشت 🫠

عزیزم افسرده شدی افسردگی گرفتی بچه ها رو ول کن به داد خودت برس منم مثل توام

به خواسته خودتون دومی اوردید؟

عزیزه دلم🥲🥲🥲