مامانا پسرم تو خونه خودمون خیلی ا من و باباش میخنده .ولی همینکه خونه کسی میبرمش این بچه ساکت میشه فقط نگاه میکنه .هر چی خودمونو بکشیم لبخندی نمیزنه،بچه های شما هم اینجورن؟ مگ اینکه چند ساعت بمونه بعد دوباره میخنده واسمون ب

اتفاقا روانشناس بمن گفت این حالت ایده ال ترین حالته
بچه ب درک رسیده که حریم خانوادش کیا هستن
و احساس غزیبگی داره
اینو میرسونه که از لحاظ احساس عاطفی ب درک رسیده

بحث اجتماعی بودن و نبودن تو این سن اصلا برای بچه ها مطرح نیست عزیزم
یعنی من خودم بابت این موضوع کلی پیگیر روانشناس بوددچون آترینم خیلی معضل داشتم با این کارش

دنیز و برده بودم دکتر برای سرما خوردگی انقدر با صدای بلند برای دکتر خندید دکتر انقدر خوشش اومد گف چ دختر خوش اخلاقی کلا از خواب تازه بیدار شده باشه خوش اخلاقه

پسر من الانشم همینطوریه
یعنی میریم مهمونی انگار ی بچه ۱۰ ساله رو بردیم
۱۱ ماهشه ها اروم ساکت بغلم میشینه
اصلا با غریبه ها لبخند نمیزنه نمیخنده فقط بغل اشناها میره خیلی عجیبه🤣

اره بابا ،بعد به مرور عادت میکنن

دختر منم اینجوریه هرکی جز من و باباشو‌ببینه میزنه زیر گریه نه مبخنده نه چیزی

پسر منم این مدلیه.

خب نا آشناس دیگه
نشنیدی میگن یخش هنوز آب نشده؟

نه سلن حتی با فروشنده ها هم حرف میزنه و می‌خنده

پسر منم همینه دقیقا

خونه پدر مادر خودم میخنده اما خونه مادرشوهرم گریه میکنه 😆

چون محیط جدید میبینن کنجکاوی میکنه

پسر منم اینجوریه یا ی غریبه میبینه میزنه زیر گریه😂

پسر من دوماهشه.هفته پیش رفتیم مهمونی .فقط تو تعجب بود

دقیقا همین طوری همه میگن اخمو 😉

نمی‌دونم پدر و مادرم اینقد تلاش میکنن حتی خودم اما نمیخنده😀

پسر منم اینطوری