من هم خوشحالم ذوق دارم هم حس میکنم همه چی از دست دادم ،شغلم تازه عوض کرده بودم با بارداری کلا مجبور شدم بزارم کنار، تفریحم ورزش یوگام بود مجبور شدم غعلا رها کنم،احساس میکنم افسرده شدم میشم انگار دیکه برای خودم هیچی ندارم با بچه دیکه نمیتونم بدستشون بیارم،میدونم خودم وقف بچمون میکنم😓

دوس دارم یه مامان امروزی مستقل باشم ولی فکرمیکنم دیکه فرصتش ندارم دیرشده

عزیزم منم گاهی همین فکرا میاد توو ذهنم. منم موقعیت شغلی خوبی دارم و میدونم که خیلی از کار و پیشرفتم عقب میفتم
ولی گاهی به خودم میگم که همیشه آرزوم این بود مادر بشم و یه دختر داشته باشم
الانم هر بار اون فکرا میاد توو ذهنم سریع به لذت‌های نی نی مون فکر میکنم و به اینکه چقدر قراره کنارش خوش بگذره
اصلاااا نگران نباش. همینکه به این چیزا فکر میکنی یعنی بهترین و لایق ترین مامانی😍😍😍😍

سلام مامان ِمهربون ، منم سر پسرم که بچه اولم بود دقیقا حس شمارو داشتم شاغل بودم خیلی اکتیو بودم یدفعه همه چی تعطیل شد حس ناکارامدی داشتم ، الان که پسرم ۱۲ سالشه به شما میگم این حستون بعد از زایمان بیشتر میشه اما هر لحظه این رو بدونید که همه ی اینا گذراست موقتیه و شما فقط چندسال اینقدر محدود میشی و دوباره همه چی به حالت قبل بر می گرده پس در لحظه گیر نکنید فکر نکنید تا آخر عمرتون این شکلیه نه موقتیه ، پس از لحظات لذت ببرید اینم یک دوره ست که باید تجربه کنید بگذره

میدونی چند نفر در انتظار همین بچن که از خداشونم هست از تمام اینایی که تو میگی بگذرن. با بچه هیچی از دست نمیدی برعکس کلی چیز میگیری لقبی به اسم مادر میگیری چی از این بهتر

منم پسرموباردارشدم همین حس روداشتم ولی الان که به دنیااومده سه سالشه دوباره باردارشدم ومیگم خدایاشکرت بابت وجوددوتانعمت شیرینت

من هم حسم شبیه بهته
اما گاهی فکر میکنم مادر شدن هم خودش یه معجزس و انگاری یه مثل یه رونده که با رشد اون ما هم دوباره بزرگ میشیم❤️