خیلی از خودم بدم اومده از زحمت هایی که میکشم اما هیچوقت کسی قدر ندونست وندید .از بقیه بدم میاد . دوس دارم تنها باشم . از درک نشدن ها خیلی خسته شدم وبدم میاد من نمیخوام فوش بدم یانفرین کنم بچه هامو ولی خیلی اذیتم کردن جوری خستم کردن که بدون اینکه بدونم نفرینشون میکنم بعدا پشیمون میشم میترسم بخاطر حرفایی که میگم چیزیشون بشه . از شوهرم خیلی ناراحتم قبلا کمکم میکرد الان هیچ کمکی نمیکنه تنهام خستم . ازینکه نمیتونم مث شوهرم تو زندگیم خوش باشم از خودم متنفرم اجازه ندارم تنها برم بیرون . اجازه ندارم بارفیقام رابطه برقرار کنم وتلیفونی حرف بزنم . اجازه ندارم درخواست کمک بکنم توخونه . اجازه ندارم حرفی که تو دلمه رو بزنم . اختیار خونم دست خودم نیس اختیار همه چی دست خودم نیس خیلی خستم خیلیی......اما نمیخوام نفرین کنم که بدترازین بشه وضعم فقط از خدا میخوام کمکم کنه

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط