زمانی که نوپایان عصبی و آشفته هستند در پیدا کردن کلماتی برای برقراری ارتباط کلامی دچار مشکل میشن.یکی از راه های کمک به فرزند این است که شما به جای او صحبت کنین
مثلا
اگر کودک نوپای شما اصرار میکند خودش مسواک بزند بگویید:
سینا میگه میخوام مسواک بزنم...میخوام مسواک بزنم..
اگر به خاطر ریختن ابمیوه اش گریه میکند بگویید
سینا میگه آبمیوه...آبمیوه...من آب میوه میخوام
رفته رفته که کودک آرامش خودشو به دست میاره و آروم میشه نوبت شما و تربیت شماست
پدران و مادران موفق اینطوری احساسات کودک رو درک میکنن و رابطه موفقیت آمیزی با اونا دارن
زبان ساده نوپاها خیلی مزیت داره بیاین برگردیم عقب پیش سارا و کودک دوساله اش و دعوا بر سر توپ
اگر سارا از زبان ساده نوپاها استفاده میکرد چه اتفای میفتاد؟
سارا زانو میزنه در مقابل کودکش و به توپ اشاره میکنه و میگه
توپ...توپ...توپ...تو اونو میخوای...تو همین الان اونو میخوای...
پسرش کمی آروم میشه
سارا ادامه میده : اما نه...توپ نه...حالا نوبت علی هست...نوبت علی..
پسرش هنوز اوقاتش تلخه اما خشم به غرولند تبدیل شده
اینجاست که سارا میگه : وای ببینید سرسره..بهتره برید سرسره بازی کنید

پاریس یک بچه ۲۰ ماهه به خاطر شیرینی گریه میکنه: میخوام‌..میخواااام‌..من میخواااام
مادرش در حالی که زانو زده به ظرف شیرینی اشاره میکنه و با لحن تقلیدی از صدای کودک میگه...تو میخوای...توی میخوای...تو همین الان شیرینی میخوای
پاریس به طرف ظرف شیرینی میره و غرولند کنان میگه ..اه..اه..
مادر دوباره تکرار میکنه با همون لحن کودک...تو میخوای ...تو میخوای...
شیرینی...شیرینی...میدونم ..میدونم...اما. نه..نه...حالا شیرینی نه
با لحنی شاد موضوع را عوض میکند..بیا توپ بازی...بیا اینجا...بگیرش

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط