بیماری‌های آمیزشی در بارداری و درمان آن

بیماری‌های آمیزشی در بارداری، معضل بسیار جدی بوده که در انواع واژن رخ داده و نیاز به درمان دارد. از این رو که طی بارداری نه تنها شما بلکه جنین نیز در خطر ابتلا است، پروسه درمان هرچه سریع‌تر باید آغاز گردد. بیماری‌های آمیزشی که با نام اختصاری STD نیز شناخته می‌شود، با برقراری رابطه جنسی با فرد مبتلا به بیماری‌های مقاربتی، انتقال می‌یابد. باید در نظر داشته باشید که احتمال ابتلا به بیماری‌های آمیزشی از طریق هرگونه رابطه جنسی شامل سکس دهانی، واژینال و مقعدی، وجود دارد. در ویزیت‌های اولیه بارداری، درمانگرتان شما را از نظر ابتلا به بیماری‌ در بارداری مخصوصا بیماری‌های مقاربتی به طور کامل چک خواهد کرد. اگر پس از این بررسی با فرد مبتلا رابطه جنسی برقرار نمایید، احتمال ابتلا به بیماری‌های آمیزشی در بارداری افزایش خواهد یافت. در نتیجه نیاز به بررسی مجدد وجود دارد. ضمن اینکه در صورت ابتلای شما به انواع بیماری‌های جنسی، شروع پروسه درمان نیز ضروری است.

انواع بیماری‌های آمیزشی در دوران بارداری 

اگر حدس می‌زنید که ممکن است به بیماری‌های مقاربتی مبتلا شده باشید در وهله اول موضوع را با پزشک خود در اسرع وقت مطرح نمایید. شروع فوری پروسه درمان بهترین راه محافظت از شما و جنین است.

بیماری‌های آمیزشی در دوران بارداری شامل موارد زیر هستند:

1. هرپس یا همان تبخال تناسلی در بارداری
2. HIV یا ایدز
3. زگیل تناسلی در بارداری (عامل ایجاد آن ویروس پاپیلومای انسانی یا همان HPVاست)
4. هپاتیت ب
5. کلامیدیا
6. سیفلیس در بارداری
7. گنوره
8. تریکوموناسیس

با اپلیکیشن گهواره، هفته به هفته بارداریت رو دنبال کن.

نصب اپلیکیشن گهواره

علائم بیماری‌های آمیزشی در بارداری کدامند؟

در برخی موارد هیچ علائمی در صورت ابتلا به بیماری‌های آمیزشی در بارداری، بروز نخواهد کرد. در صورت ظهور نشانه‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. وجود برجستگی، زخم و یا زگیل در نزدیکی دهان، مقعد، آلت تناسلی مردانه و واژن
2. تورم و قرمزی در اطراف ناحیه تناسلی
3. دانه‌های پوستی همراه درد یا بدون آن
4. درد و سوزش حین ادرار 
5. کاهش وزن، شل شدن مدفوع، تعریق شبانه
6. درد بدن، تیر کشیدن زیرشکم، تب و لرز
7. زردی رنگ پوست
8. ترشحات غیرطبیعی و بدبو از واژن
9. خونریزی یا لکه‌بینی در زمان غیر از قاعدگی
10. سکس دردناک
11. خارش شدید در ناحیه تناسلی

* آیا بالا بودن آنزیم های کبدی در بارداری خطرناک است؟

تأثیر بیماری‌های آمیزشی بر بارداری

بیماری‌های آمیزشی در بارداری می‌توانند برای شما و جنین آسیب‌زننده باشند. سطح آسیب به نوع عفونت در بارداری بستگی دارد. در ادامه به بررسی تأثیرات انواع بیماری‌های مقاربتی در بارداری بر سلامت شما و جنین می‌پردازیم.

• HIV یا ایدز؛ ایدز یکی از خطرناک‌ترین بیماری‌های مقاربتی است. خوشبختانه با کشف داروهای قوی، امکان انتقال ویروس ایدز از شما به جنین طی بارداری کاهش یافته و در موارد زیادی به طور کامل از انتقال آن جلوگیری خواهد شد. اما اگر بیماری بروز پیدا کرده باشد، نتایج به هیچ عنوان خوشبینانه نخواهد بود. ممکن است جنین به عفونت پیشرفته HIV مبتلا شود. پیش از بارداری با پزشک خود در این زمینه مشورت نمایید تا احتمال انتقال بیماری به نوزاد به کمترین حد ممکن برسد.
• هرپس تناسلی؛ عفونت تبخال تناسلی در زنان باردار، نسبتا تا زمان زایمان مشکلی به وجود نخواهد آورد. زخم فعال تبخال تناسلی در ناحیه ژنیتال می‌تواند سبب انتقال عفونت به نوزاد در هنگام تولد از طریق واژن، گردد. در برخی از موارد ممکن است بدون بروز هیچ‌گونه علامتی از زخم تبخال، عفونت در بدن شما حضور یابد و هنگام زایمان به نوزاد منتقل شود. پس بهتر است پیش از زایمان از وجود یا عدم وجود ویروس در بدن خود اطمینان حاصل نمایید. 
• گنوره؛ گنوره یکی از بیماری‌های مقاربتی شایع است. معمولا به وسیله بررسی ترشحات واژن تشخیص داده می‌شود. اگر عفونت در بارداری پدیدار شود می‌تواند سبب ترشحات واژینال، سوزش مثانه در هنگام ادرار کردن و درد شکمی شود. در مادرانی که مبتلا به گنوره هستند و نسبت به درمان اقدام ننموده‌اند، ریسک سقط و زایمان زودرس بسیار بالا خواهد رفت. نوزادانی که در زمان عفونت فعال مادر متولد می‌شوند، ممکن است دچار مشکلاتی مانند نابینایی، مشکلات مفصلی و یا عفونت کشنده خون گردند.
• HPV یا زگیل تناسلی؛ این بیماری نیز از انواع شایع بیماری‌های منتقله از راه جنسی می‌باشد. زگیل تناسلی معمولا به صورت ضایعات کوچک گل کلمی شکل بروز می‌نماید. این ضایعات به ندرت دچار سوزش یا خارش می‌شوند. اگر شما طی بارداری به زگیل تناسلی مبتلا شوید، ممکن است پروسه درمان به بعد از زایمان موکول شود. بعضی اوقات تغییرات هورمونی بارداری می‌توانند سبب بزرگتر شدن اندازه زگیل‌های تناسلی شوند. اگر این زگیل‌ها به حدی بزرگ شوند که مسیر تولد نوزاد را مسدود نمایند، انجام زایمان با روش سزارین ضروری خواهد بود.
• کلامیدیا؛ عفونت کلامیدیا در بارداری ریسک سقط و زایمان زودرس را افزایش می‌دهد. نوزادانی که در معرض عفونت قارچی در بارداری از طریق مادر قرار می‌گیرند، ممکن است به عفونت‌های چشمی و پنومونی(عفونت ریه) مبتلا شوند. پس از درمان، حتما تست‌های مربوطه را انجام دهید تا از درمان کامل بیماری اطمینان حاصل نمایید. ضمنا درنظر داشته باشید که شریک جنسی شما نیز باید درمان شود.
• سیفلیس؛ سیفلیس یکی از شایع‌ترین بیماری‌های منتقله از راه جنسی است که به وسیله تست‌های آزمایشگاهی تشخیص داده می‌شود. هم‌چنین ممکن است از زخم‌های حاصل از سیفلیس نیز نمونه‌برداری شود تا از نظر آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گیرند. سیفلیس به سادگی از شما به جنین منتقل خواهد شد. این عفونت می‌تواند برای نوزاد مشکلات جدی ایجاد نماید. معمولا نوزادانی که از مادران مبتلا به سیفلیس متولد می‌شوند، نارس هستند. نوزادانی که مبتلا به بیماری شده و درمان نشده‌اند، ممکن است به انواع مشکلات اندام‌ها شامل مغز، چشم، گوش، قلب، پوست، دندان و استخوان مبتلا شوند.
• هپاتیت ب؛ هپاتیت ب، نوعی عفونت کبد است که به وسیله ویروس هپاتیت ب ایجاد می‌شود. در مادران بارداری که مبتلا به هپاتیت ب هستند، در ۴۰ درصد موارد، عفونت به نوزاد منتقل خواهد شد. نوزادانی که به هپاتیت ب مبتلا می‌شوند عوارض طولانی مدت از خود بروز خواهند داد. عوارضی مانند مشکلات کبدی و حتی مرگ رخ خواهد داد. خوشبختانه تشخیص زودرس و استفاده به موقع از واکسن هپاتیت ب می‌تواند از انتقال عفونت به نوزاد جلوگیری نماید. ضمنا انواعی از داروها نیز موجود هستند که بلافاصله پس از تولد به نوزاد داده می‌شوند تا از انتقال عفونت هپاتیت ب از مادر به نوزاد جلوگیری نماید.
• تریکوموناسیس؛ تریکوموناسیس نوعی عفونت مقاربتی است که سبب بروز ترشحات واژینال سبز و زرد، درد هنگام نزدیکی و درد حین ادرار کردن خواهد شد. این عفونت ریسک تولد نوزاد نارس را افزایش خواهد داد. نوزاد در حین زایمان طبیعی به عفونت مبتلا خواهد شد. حدود سه ماه پس از درمان مجددا چکاپ شوید تا از درمان کامل عفونت اطمینان حاصل نمایید. در نظر داشته باشید با اینکه این عفونت انگلی در زنان شایع است، اما نوعی از بیماری‌های مقاربتی مردانه نیز است. پس در صورت ابتلای شما به تریکوموناسیس، درمان شریک جنسی نیز ضروری است.

* علت ابتلا به آنفولانزا در بارداری + روشهای درمان و جلوگیری

نحوه تشخیص بیماری‌های آمیزشی در بارداری

در ویزیت‌های بارداری قطعا درمانگرتان، شما را از نظر بیماری‌های منتقله از راه جنسی بررسی خواهد کرد. اما اگر شما به این دسته از بیماری‌ها مبتلا هستید به پزشک خود اطلاع دهید. اگر نیاز باشد آزمایش‌های لازم برای شما تجویز می‌شود و در صورت اطمینان از ابتلا درمان آغاز خواهد شد. 

درمان بیماری‌های آمیزشی در بارداری

روش درمان بیماری‌های آمیزشی در بارداری به نوع عفونت، مدت زمانی که از ابتلای به آن گذشته است و اینکه در هفته چندم حاملگی قرار دارید، بستگی دارد. اکثر بیماری‌های مقاربتی به ‌وسیله باکتری ایجاد می‌شوند مانند گنوره، کلامیدیا و سیفلیس و با انواع مجاز آنتی‌ بیوتیک‌ در بارداری درمان خواهند شد. در ادامه به بررسی درمان انواع عفونت‌های مقاربتی در زنان باردار و نوزاد می‌پردازیم.

• HIV یا ایدز؛ داروهایی وجود دارند که می‌توانند سطح فعالیت ویروس HIV را تا حدودی محدود می‌نمایند. ضمنا دسته دیگری از داروها نیز در بارداری جهت جلوگیری از انتقال ویروس به جنین وجود دارند که در این زمینه نقش بسیار مؤثری دارند.
• هرپس تناسلی؛ پزشک داروی ضدویروس را جهت درمان تجویز خواهد کرد. ضمنا روش زایمان سزارین از انتقال ویروس به جنین جلوگیری خواهد کرد.
• گنوره؛ زنان باردار مبتلا به عفونت گنوره با آنتی بیوتیک درمان خواهند شد. به دلیل اینکه گاهی اوقات عفونت گنوره بدون علامت در بدن مادر وجود دارد، تمامی نوزادان متولد شده، به صورت روتین قطره چشمی آنتی بیوتیک را در بدو تولد دریافت می‌کنند تا از ابتلا به عفونت جلوگیری شود. 
• HPV با زگیل تناسلی؛ اگر شما با زگیل تناسلی طی بارداری در تماس باشید و به آن مبتلا شوید، معمولا پروسه درمان به پس از زایمان موکول خواهد شد. زیرا داروهای مؤثر جهت درمان زگیل تناسلی برای جنین مضر هستند.
• کلامیدیا؛ مادران مبتلا به کلامیدیا به وسیله آنتی بیوتیک درمان خواهند شد. داروی روتین که جهت جلوگیری از عفونت چشمی حاصل از گنوره برای نوزادان در بدو تولد استفاده می‌شود، از بروز عفونت چشمی به وسیله کلامیدیا نیز جلوگیری خواهد کرد. اما این دارو توانایی جلوگیری از بروز پنومونی حاصل از کلامیدیا در نوزادان را ندارد.
• سیفلیس؛ پزشک به طور معمول در بارداری برای شما آنتی بیوتیک تجویز خواهد کرد تا از انتقال آن به جنین و پیشرفت بیماری در بدن شما جلوگیری شود.
• هپاتیت ب؛ اگر شما به هپاتیت ب در بارداری مبتلا باشید، در بدو تولد به نوزاد آنتی بادی‌های مخصوص تزریق می‌شود تا از بروز بیماری در بدن او جلوگیری به عمل آید.
• تریکوموناسیس؛ زنان باردار می‌توانند با مصرف داروهای مربوطه تجویزشده توسط پزشک طی حاملگی عفونت خود را درمان نمایند.

زمانی که دارو جهت درمان عفونت در بارداری برای شما تجویز می‌شود، لازم است تمامی مقادیر تجویزشده را به طور کامل استفاده نمایید. در صورت از بین رفتن علائم بیماری زودتر از پایان دوره درمان، به هیچ عنوان مصرف داروها را قطع ننمایید. 

ضمنا هرگز از داروی تجویزشده برای شخص دیگری جهت درمان بیماری خود استفاده نکنید. با انجام دادن این موارد نه تنها بیماری شما بهبود پیدا نمی‌کند، بلکه پروسه درمان مجدد نیز به شدت، مشکل خواهد شد. هم‌چنین در هیچ شرایطی هرگز داروهای خود را در اختیار فرد بیمار دیگر قرار ندهید.

در نظر داشته باشید که ابتلا به بیماری‌های آمیزشی در بارداری، یک معضل بسیار جدی است. در نتیجه به هیچ وجه از روش‌هایی بی تأثیر درمان خانگی جهت بهبود بیماری‌های مقاربتی طی بارداری استفاده ننمایید. این روش‌ها نه تنها به پروسه درمان کمک نخواهند کرد، بلکه درمان بیماری را به مراتب مشکل‌تر می‌کنند. ضمنا بسیاری از داروهای گیاهی توصیه شده (که اکثرا بدون مجوز از سازمان جهانی غذا و دارو، تهیه و تولید می‌شوند) می‌توانند به شدت برای جنین مضر باشند. بنابراین تنها به پیگیری و عمل به دست راست پزشک مبادرت بورزید.

جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های آمیزشی در بارداری

در این مقاله سعی داریم روش‌هایی محافظتی جهت پیشگیری از ابتلای به بیماری‌های منتقله از راه جنسی را برای شما شرح دهیم. در ادامه به بررسی این موارد خواهی پرداخت.

• ملاحظه و مراقبت کافی در روابط جنسی یکی از راه‌های اصلی پیشگیری از ابتلا به بیماری‌های آمیزشی در بارداری است.
• همیشه حین سکس از کاندوم استفاده کنید. ضمنا حین استفاده از کاندوم، اگر از روان‌کننده یا لوبریکانت نیز به طور همزمان استفاده می‌نمایید، لطفا دقت کنید که لوبریکانت شما روغنی نباشد و بر پایه آب ساخته شده باشد. زیرا لوبریکانت روغنی سبب پاره یا سوراخ شدن کاندوم خواهد شد.
• از داشتن شرکای جنسی متعدد جدا خودداری نمایید. داشتن ارتباط جنسی با افراد متعدد ریسک عفونت‌های منتقله از راه جنسی را به شدت افزایش می‌دهد.
• لطفا در انتخاب شریک جنسی خود دقت کنید. از انتخاب شرکای جنسی مشکوک به بیماری‌های مقاربتی و کسانی که احتمالا با بیش از یک نفر ارتباط جنسی برقرار خواهند کرد جدا خودداری نمایید.
• از نظر عفونت‌های جنسی به صورت روتین چکاپ شوید. این عملکرد ریسک ابتلای دیگران و نوزاد شما به عفونت‌های جنسی را کاهش خواهد داد. 
• پیش از برقراری رابطه جنسی از الکل یا دارو استفاده ننمایید. زیرا این عملکرد سبب سلب هوشیاری شما شده و ریسک ارتباط جنسی پرخطر را افزایش می‌دهد. ضمنا الکل و داروهای مخدر و روان‌گردان به جنین نیز آسیب جدی خواهد زد.
• نسبت به نشانه‌های بیماری‌های مقاربتی آگاه باشید. در صورت بروز هر یک از علائم در خود یا شریک جنسیتان در اسرع وقت به پزشک مراجعه نمایید.
• نسبت به بیماری‌های جنسی آگاهی خود را افزایش دهید. هر چه اطلاعات شما نسبت به بیماری‌های مقاربتی بیشتر باشد، بهتر می‌توانید از خود در برابر آن‌ها محافظت نمایید.

پیشگیری از انتقال بیماری‌های آمیزشی در دوران بارداری

برخی از مواقع پیش می‌آید که شما به بیماری‌های جنسی مبتلا هستید و سعی در جلوگیری از انتقال دادن بیماری به افراد دیگر خواهید داشت. در ادامه به بررسی این روش‌های جلوگیری از انتقال بیماری‌های آمیزشی در بارداری خواهیم پرداخت.

• هر زمان علائم بیماری را در خود مشاهده کردید، لطفا تا زمانی که با پزشک خود ملاقات نداشتید و در زمینه بیماری درمان انجام نداده‌اید، از برقراری هرگونه رابطه جنسی خودداری نمایید.
• تمامی دستورات پزشک را در زمینه درمان بیماری به صورت تمام و کمال رعایت نمایید.
• همیشه و در هر حالت حین رابطه جنسی در بارداری از کاندوم استفاده نمایید.
• لطفا تا تکمیل دوره درمان هیچ‌گونه رابطه جنسی برقرار نکنید.
• پس از اتمام دوره درمان مجددا به پزشک مراجعه نمایید تا با انجام تست‌های لازم از بهبود کامل اطمینان حاصل نمایید.
• از درمان کامل شریک جنسی خود نیز اطمینان حاصل کنید.

همواره در نظر داشته باشید با پیشگیری، تشخیص به موقع و شروع مناسب پروسه درمان بیماری‌های آمیزشی در بارداری، درصد بسیار زیادی از ریسک ابتلای نوزاد به این بیماری‌ها را کاهش می‌دهید. پس همواره در ارتباطات جنسی خود دقت لازم را داشته باشید.

هزینه آزمایش‌های بیماری‌های مقاربتی در بارداری

هزینه آزمایش‌های بیماری‌های مقاربتی در بارداری نسبت به دیگر آزمایشات کم‌تر است. بنابراین بهترین روش جهت اطمینان از سلامت جنین، انجام این دسته از آزمایشات پیش از بارداری است. بهتر است پیش از اقدام برای بارداری، به وسیله آزمایش‌های بیماری‌های آمیزشی از سلامت کامل شریک جنسی خود نیز اطمینان حاصل نمایید.