سلام خانم ها
یه مشکلی داشتم دختر من وقتی میرم جایی که بچه دارن یا بچه ای میاد خونمون بعدش دیگه نمیاد بریم یا نمیزاره اون بچه بره امروز دختر خواهرم از صبح اومد ظهر میخواست بره هستی آنقدر گریه کرد که گفتم باشه عصر میبریمش دوباره آنقدر گریه کرد که نره یعنی عربده میزنه ها منم کلافه شدم زدمش اصلا انگار نه انگار هر چی توضیح میدم
بچه های خواهرشوهرم هم چند روز یه بار میان بازی کنن باهاش همین داستانه واقعا نمی‌دونم چیکار کنم گفتم از شما مامانا عزیز بپرسم راهنماییم کنید🌹🙏

چون به گریه هاش اعتنا کردی نقطه ضعفتو گرفته.

اینا همش بخاطر تنهایی بچس حق بده بهش صب تا شب تو خونن همش تکراری تکراری دوست دارن یکی باهاشون بازی میکنه ما مادر پدرا هم که اونجور باید و شاید بازی نمیکنیم بچه وقتی هم اندازشو میبینه دلش نمیخاد اون بره دعواش نکن به ارومی بگین باشع مامان بزار اون بره منو توهم بریم یه خوراکی بخریم بریم با دوستت بخوریم دیگه اون از سرش میره سرگرم خوراکی میشه

والا خواهر دختر من بیشتر به آدم بزرگا گیر میده اگه مامانم بیادیا مادر بزرگم یا پدر بزرگم دیگه نمیزاره برن یا بریم خونشون دیگه ممی یاد به بدبختی میاد

دختر منم همینه به هر طریقی توضیح میدم حواسش پرت میکنم انگار نه انگار اون لحظه خیلی نفهم میشه متاسفانه