سوال های مرتبط

مامان ماه پسرم مامان ماه پسرم ۲ سالگی
💕💕


خیلی بددهنم
همش دارم به بچه و همسرم فحش میدم
اینقدر تو خونه از پدرم فحش خوردم که اینجوری شدم.
الان بچه امم داره راه منو میره.


من میدونم که بعد از گفتن کلمات منفی به فرزندت چه حالی میشی🥺 عذاب وجدان، احساس گناه و ناراحتی از اینکه اون هم همه رو یاد میگیره و البته مطمئنم هزاران بار هم تلاش کردی تا دیگه نگی اماااا، درسته که دوران کودکی خودتون هم تأثیر داشته و باعث آسیب شما شده اما الان خود شما الگو هستید و یه جا باید این چرخهٔ معیوب و آسیب زننده رو قطع کنی و فقط و فقط «تو» هستی که میتونی به خودت و پسرت کمک کنی.


حالا این مراحلی که میگم رو با دقت لطفا انجام بدید:.

* اول از همه پر تکرارترین کلمات منفی و بدی که استفاده میکنی رو بنویس.(همه رو🤬).

* دومین مرحله اینه که روی همون کاغذ که کلمات رو نوشتی، موقعیت‌هایی که در اون از این کلمات استفاده میکنی رو هم بنویس (مثلا موقع غذا نخوردن فرزندم، موقع ننوشتن تکالیف و تمام موقعیت‌هایی که عصبانی میشی و از کلمات منفی استفاده می‌کنی)..

*سومین مرحله اینه که برای خودت جملات و کلمات منطقی و مثبت رو جایگزین کلمات منفی بکن(مثلا «شنیدی مامان؟» به جای «مگه کَری؟»، البته ببخشیدا😬).

*در مرحلهٔ چهارم سعی کن هر وقت که یه کلمهٔ منفی به ذهنت میاد و میخوای ازش استفاده کنی، تا ۳۰ ثانیه سکوت کنی (واقعا خیلی این تکنیک جواب میده بخصوص پشت فرموووون🥵).

*در مرحلهٔ پنجم هم انقدر این روند رو تکرار کنید تا بتونید پیروز بشید. شک نکنید که میتونید😍.

مامان‌ها و باباهای عزیز، پیشنهاد شما چیه؟!
تجربه‌ای در این زمینه داشته‌اید آیا؟!
مامان مهراد مامان مهراد ۲ سالگی
یادمه قبلا چقدر نگران خواب پسرم بودم. نگران همه چی. توی اینترنت پر بود از اینکه تو سه‌ماهگی فلان کنید شش ماهگی فلان کنید، خوابش خوب بشه، جای خوابش فلان بشه و ...حالا که به دوسالگی رسیده، بحث آموزشی اومده وسط و حالا چکار کنیم، چه بازی کنیم، چه سرگرمی‌ای...
خلاصه...برای صدمین بار بهم ثابت شد بچه‌ها پیش بینی ناپذیرن، بچه ها حال پدر مادر رو میفهمن، بچه‌ها وقت گذاشتن میخوان، بچه ها وقتش که شد هم خوابشون خوب میشه، هم از شیر خوردن می‌افتند، هم بازی های مختلفی می‌کنند، هم حرف میزنند و ...
درسته باید تلاش کرد برای رشد و آموزش بچه ولی فقط تا یه جایی از این روند دست ماست، فقط تا یه جایی میشه کنترل کرد و خیلی درک نمیکنم مادرهایی رو که میخوان همه چی رو با فرمول و دستورالعمل جلو ببرن.
هیچ دوتا بچه‌ و هیچ دوتا مادری مثل هم نیستند و نمیشه برای همه یه نسخه واحد پیچید‌. پس بیاید قد وسع و توانمون تلاش کنیم و بقیه‌ش رو بسپریم به جریان زندگی.
یه چیزایی فقط زمان لازم دارن.
اینم از نصیحتای آخرشبی یه مامان خسته 🙂