۱۵ پاسخ

قطعا تو بهترین مادری عزیرم اصلا خودتو سرزنش نکن ...مگه مادر انسان نیست تو بخاطر اینکه روحیت عوض بشه و اعصابت برای بچه هات بکشه میری بیرون و باشگاه تو هم حق داری برای روحیت بری بیرون ...اتفاقه ...انشاا...همیشه سالم و سلامت باشین

خدایی کار خفنی میکنی که میتونی جفتشونو کنترل کنی تو باشگاه سخته

سلام عزیزم خوبی نگو این حرفو تو مامان خوبی هستی که به فکر سلامتی خودتی ولی خوب باشگاه جای بچه ی دو ساله نیس من خودم تو خونه با مربی ورزش میکنم بچمم باهام ورزش میکنه به خدا انقد خوبه دنگ و فنگ باشگاه رفتن و لباس خریدن باشگاه هم ندارم هواسمم همش پیش بچم نیس
پیج پریجهان و دنبال کن به خدا برام دعا میکنی من تو دوماه از ۶۸ شدم ۶۰ انقد حسه خوبی دارم که حد نداره
بعد که بچم بزرگتر شد میزارم مهد چند ساعت بعد میزم باشگاه

باشگاه اصلا مناسب کودک نیست خداروشکر بخیر گذشت یا بزارینش پیش باباش یا مهد

نبر بنداز به کسی والاه من اگ کسی نباشه بچه نگهداره قید کاری ک میخام بکنم میزنم بچه مهمتره اخه

اتفاقا تو مادر خوبی هستی ک فکر سلامتی خودت هم هستی.. اکثر مامانا خودشونو دیگه ول میکنن مثل خودم ک ضررش واسه بچه بیشتره چون یا بی حوصله میشیم یا ضعیف میشیم چندسال دیگه

دوتاشونو برده بودی؟؟

اشکالی نداره نمیدونستی که
واقعا مادری کردن خیلی سخته
دفعه بعدی بذار پیش شوهرت برو

مادرت وقتي كمكت نميكنه نميتونه هم الان غر بزنه بهت به حرفهاشون توجه نكن

داداش من ١٤سالشه تو يكسالگي مامانم تو خونه رو تردميل بوده داداشم همين انفاق براش توخونه افتاد گوشت انگشتاش كنده شد
درسته سخته ولي ميگذره اتفاق بوده ديگه

عزیزم اتفاقی ک افتاده .ولی خب اگه میتونی پیش کسی بذار بچه رو تایم باشگاه

ببین منم خودم خیلی دلم میخواد برم باشگاه ولی جای بچه اونجا نیس
خواهر شوهرم میگفت یکی بچه اش رو آورده بود تو باشگاه یه جا خوابونده بود یک نفر گوشیش از دستش میا‌فته صاف میخوره تو صورت بچه که خواب بوده

عزیزم کاملا درکت میکنم حق باتوعه
اگ همسرت میتونه کمکت کنه حتما حتما تایم باشگاهتو ازش بخواه بچه هارو نگه داره

عزیزم به خودت مسلط باش سخته ها خیلیم سخته
تو خونه ورزش کن باشگاه نیاز نیست

عزیزم‌پسرتون میزاشتی پیس مادرت یا کسی

سوال های مرتبط

مامان مهربان مامان مهربان ۲ سالگی
سلام مامانا.یه سوال دارم.دختر خواهرشوهرم ۶سالشه جواب پس میده اهل خودنمایی و ارایشه و خیلی تربیتهایی داره که اصلا قابل قبول من یا همسرم نیست.تو یه ساختمونیم کل خانواده.طبیعتا همو زیاد میبینیم دختر من اون دختر رو دوس داره چون از لچگیش دیده و همبازیشه.البته که به دختر من حسادت داره ولی جدیدا کم بروز میده.من مادر حساسیم دخترم رو ول نمیکنم.این دوتا که باهم بازی میکنن جلو چشم ما هستن ولی خونه مادرشوهرم بزرگه اونطرف بازی میکنن خیلی تربیتهارو داره از اون یاد میگیره مثلا امروز دست تو دماغش میکرد اونم اومد انجام داد یا امروز دخترم منو واسه اولین بار زد چون اون دختر خواهرشوهرمو میزنه.بهش اینستا نشون میده که من تا فهمیدم جلوشو گرفتم.اصلا دلم راضی نیست با اون بگرده ولی خب تو یه ساختمونیم هرچقدرم محدود کنم باز نمیشه.الان میخوام ببینم من زیادی حساسم؟اگه شما جای من بودید مینشستید پیش بچه ها یا از دور نظارت میکردید؟پیششون میشینم همه میگن ولشون کن بذار دخترت اجتماعی بشه بازی کنه با کس دیگه ولی از طرفی دور میشینم همش دل تو دلم نیست چیزای بد یادش بده
چیکار کنم به نظرتون؟