پنج موقعیت که باید از فرزندت دفاع کنی...

1🔸 به فرزند شما میگن:
چقدر تو خجالتی هستی!
✅دفاع درست والدین←بچه ما
دوست داره اولموقعیت و آدمها رو
بشناسه و بعد به آرومی ارتباط میگیره
اتفاقا ما این ویژگیش رو دوست داریم

2🔸 به زور بوسش میکنن و بغلش میکنن
✅ دفاع درست والدین←میدونم این
نشونه‌ی محبت شماست،
ولی مهسا دوست نداره بغل بشه
به جاش میتونید بزنید قدش ..

3🔸 اعضای خانواده به جای شما
فرزندتون رو تربیت میکنن
✅دفاع درست والدین← من اینجام
و دیدم چه اتفاقی افتاد،
شما از مهمانی لذت ببرید
تربیت سارا رو بسپرید به من
بهش رسیدگی میکنم

4🔸 در مورد ظاهر فرزندتون شوخی میکنن
✅دفاع درست والدین← اعتقاد
خانواده ما اینه هرکسی با هر ظاهری
دوست داشتنیه و کسی اجازه نداره
در این مورد باهاش شوخی کنه

5🔸 دیگران اطلاعات خصوصی
فرزندتون رو تو جمع بیان میکنند
✅دفاع درست والدین←خیلی برای
من مهمه که به حریم خصوصی فرزندم
احترام بگذارید پس بهتره در مورد
موضوع دیگه ای صحبت کنیم ..
.
یادمون باشه بچه ها مخصوصا
زیر سن مدرسه توانایی دفاع از
خودشون رو ندارن و این وظیفه
شماست که ازشون دفاع کنید
و مرز گذاری سالم رو بهشون یاد بدید
و اگر این اتفاق نیفته، شوخی های
دیگران و رفتار اشتباه آنها می‌تونه
تبدیل به بخشی از صدای درونی
آنها بشه که به عزت نفس و
اعتماد به نفسشون آسیب بزنه🌱

تصویر
۶ پاسخ

عالی بود

من رو بچه هام خیلی حساسم اگه کسی نظری بده همونجا زود گارد مبگیرم بی احترامی نمیکنم ولی قاطع جواب میدم بنظرم از صدتا بی احترامی بدتره یهو طرف دهنشو جمع میکنه😏😁

متاسفانه یه خانواده ی بیشعور دورو برمن ک با ظاهر بچم شوخی میکنن و من حس میکنم اونجور ک باید نتونستم ازشون دفاع کنم
مخصوصا بچه ی اولم ک خجالتی بودم

عالی بوووود

خیلی ممنون از تاپیک عالیتون

تکلیف من چیه که خودم به زور بوس و بغل می کنم 🤣🤣🤣

سوال های مرتبط

مامان زندگیم ایلیا❤ مامان زندگیم ایلیا❤ ۴ سالگی
▫️هرگز به کودک نگویید این‌قدر ترسو نباش!

برای آموزش دفاع کردن به کودک‌تان از نصیحت استفاده نکنید.
مثلا نگویید: «از خودت دفاع کن، چرا از خودت دفاع نکردی؟ چرا وقتی کتک خوردی هیچ کاری نکردی؟ نگفتم این‌قدر ترسو نباش؟» یا برچسب نزنید: «بچه من پخمه است، مظلومه، بی‌دست و پاست، اصلا این کتک خوره و ...».

یا زمانی که کودک‌تان کتک می‌خورد، خشم خود را از بقیه سر او خالی نکنید: «چرا هیچی نگفتی؟ همین‌طور وایستادی کتک خوردی؟» از همان ابتدا که کودک شما کتک خورد یا حقش گرفته شد یا هل داده شد، رفتاری را داشته باشید که انتظار دارید فرزندتان در آن شرایط انجام دهد.

مثلا اگر کسی کودک را کتک زد، دستش را با اقتدار، ولی بدون خشونت می‌گیرید و می‌گویید کار بدیه، نباید بزنی.

اگر به زور اسباب‌بازی را گرفت، می‌گویید این اسباب‌بازی مال اونه، این برای شماست، ولی می‌تونید با همدیگه تقسیم کنید.
این رفتار‌ها باید بدون خشونت و خجالت گفته شود.
  ‌‌‌  ‌‌‌‌‌‌‌
مامان زندگیم ایلیا❤ مامان زندگیم ایلیا❤ ۴ سالگی
❌ نمونه هایی از پرتکرارترین آسیب های دوران کودکی در اتاق درمان:

1⃣ من نمیتونم وجود احساساتی مثل خشم و غم رو بپذیرم و یا در موردشون صحبت کنم چون توی خانواده ما صحبت از این احساسات ممنوع بود و انکار میشد .
2⃣ هیچوقت نمی تونم قاطعانه حرفم رو بزنم آخه هر وقت میخواستم چیزی بگم والدینم واکنش منفی نشون دادن و ساکتم کردن.
3⃣ من همیشه فکر میکنم همسرم قراره ترکم کنه ، یادم میاد هر بار اشتباهی ازم سر میزد مادرم منو تهدید به ترک می‌کرد.
4⃣ می دونم خودم رو با دیگران مقایسه میکنم و احساس میکنم ازشون عقبم،چون والدینم همیشه منو با دیگران مقایسه میکردن و میگفتن اونا از تو بهترن .
5⃣ من خیلی خجالتی ام و نمی تونم توی جمع حرف بزنم ،دلیلش اینکه تو بچگی همیشه خجالتی بودنم رو بعنوان صفت مثبت تقویت کردن و میگفتن به به ! چه بچه خوب و آرومی.
6⃣ من اغلب کارهام رو نصفه نیمه رها میکنم ،آخه بچه که بودم والدینم نمیذاشتن کاری که شروع کردم رو خودم تموم کنم ،همیشه وسط کار از من میگرفتن و خودشون انجام میدادن.

✅ برخی از مشکلاتی که در بزرگسالی تجربه میکنیم ،ریشه شون به تجارب دردناک کودکیمون می رسه .
درسته که کنترلی روی گذشته نداریم اما امروز با آگاهی میتونیم در راستای بهبود قدم برداریم.
مامان زندگیم ایلیا❤ مامان زندگیم ایلیا❤ ۴ سالگی
💕💕#کودک_عزت_نفس

🔴 چی میشه که اعتماد به نفس بچه‌ها آسیب میبینه؟

🔹️ به‌جای دیدن اون و کارهاش، بیشترین توجه رو به موبایلمون داریم!
🔹️ لحنی که باهاش صحبت می‌کنیم پر از تحقیر کردنه.
🔹️ وقتی کار اشتباهی انجام میده، حمایتمون رو ازش می‌گیریم و با داد و توهین حس ناکافی بودن بهش میدیم.
🔹️ با جمله تو نمی‌تونی یا هنوز بچه‌ای، استقلال رو ازش می‌گیریم!
🔹️ برای نقاشی‌ و کاردستی‌هاش ارزش قائل نمی‌شیم.
🔹️ ناخودآگاه با بقیه مقایسش می‌کنیم و مدام مورد انتقاد قرار می‌گیره.
🔹️ جو خونه اونقدر متشنجه که فرزندمون احساس امنیت نمی‌کنه.

✨️ شکل‌گیری اعتماد به نفس یه فرآیند تکاملیه! از نوزادی و با تامین درست نیازهای اولیه شروع میشه و توی نوجوونی به اوج خودش میرسه!

❌️ کودکانی که اعتماد‌به‌نفس ندارن:
- در بزرگسالی بیشتر به دام مواد مخدر میفتن
- ازدواج‌های احساسی و ناموفق دارن
- برای بودن در جمع به آدم‌ها باج میدن و بیش از حد انعطاف پذیر هستن

🌱 پس تا دیر نشده، نحوه برخورد با فرزندتون رو اصلاح کنید و در صورت نیاز، از یک مشاور کمک بگیرید.
مامان زندگیم ایلیا❤ مامان زندگیم ایلیا❤ ۴ سالگی
جملاتی که والدین به کار می‌برند و می‌تواند در کودکان حس شرم و گناه ناسالم ایجاد کند، معمولاً باعث می‌شود کودک به جای احساس مسئولیت، خودش را ذاتاً “بد” یا “ناکافی” ببیند. اینجا چند نمونه از این جملات آورده شده:

جملات مقصرکننده (ایجاد گناه):
1. “ببین چقدر منو ناراحت کردی!”
کودک فکر می‌کند مسئول تمام احساسات والدین است.

2. “اگه نبودم، نمی‌دونم چطور می‌خواستید زندگی کنید!”
این جمله باعث احساس بدهکاری عاطفی می‌شود.

3. “به خاطر تو این‌قدر زحمت کشیدم، ولی تو هیچ‌وقت قدر نمی‌دونی!”
کودک احساس می‌کند کافی نیست، حتی اگر تلاش کند.

4. “تو همیشه مشکل درست می‌کنی!”
کودک باور می‌کند که ذاتاً اشتباه‌کار است.

جملات شرم‌آور (ایجاد شرم):

1. “آبرومونو بردی!”
کودک حس می‌کند ارزش او وابسته به نظر دیگران است.

2. “چرا مثل بقیه بچه‌ها نیستی؟”
این جمله مستقیماً اعتماد به نفس کودک را هدف می‌گیرد.

3. “دیگه ازت ناامید شدم!”
باعث می‌شود کودک فکر کند هیچ راهی برای جبران ندارد.

4. “از دست تو خسته شدم!”
این جمله به کودک القا می‌کند که وجودش بار اضافی است.

جملات تحقیرآمیز:

1. “مگه عقل نداری؟”
این جمله حس شرم عمیق و شک به توانایی‌های خود ایجاد می‌کند.

2. “تو به هیچ دردی نمی‌خوری!”
این جمله حس بی‌ارزشی را در کودک نهادینه می‌کند.

3. “بچه‌های مردم رو ببین، بعد خودتو ببین!”
مقایسه باعث کاهش عزت‌نفس و احساس ناکافی بودن می‌شود.

اثرات این جملات:

• کودک به جای یادگیری مسئولیت‌پذیری سالم، حس می‌کند که ذاتاً “بد” یا “ناقص” است.
• این احساس می‌تواند در بزرگسالی به مشکلاتی مثل خودشیفتگی دفاعی، اعتمادبه‌نفس پایین، یا حتی اضطراب و افسردگی منجر شود.
مامان زندگیم ایلیا❤ مامان زندگیم ایلیا❤ ۴ سالگی
💕💕

⛔️مهمانی های نوروزی و درمان عقده های مادرانه


از جمله رفتارهایی که من در مهمانیهای نوروزی میبینم: رقابت مادران در مسابقه ی «بچه ی من بهتره»

برای مثال لغات انگلیسی را طوطی وار به خورد بچه چهارساله ی بیچاره میدهند که جلوی جمع آنها را تکرار کند:
وان
تو
تری
فور....
و اگر دقت کرده باشید بیشتر از طفل معصوم، این مادر است که حس قهرمانی و افتخار دارد. چرا که فکر میکند:
“من بلدم”
“من مادر خوبیم”
“من از روانشناسی هم میدونم”
“بچه ی من باهوشه چون من تربیتش کردم”
“اصلا هرچی بلده من بهش یاد دادم”
“رفتارای بدشو دیگران بهش یاد دادن و تربیت من همش خوبه”
و امثالهم

این مادران برای من یادآور نظریه کارن هورنای هستند. هورنای معتقد بود بچه دار شدن نوعی برطرف کردن عقده های زنانهِ دوره ادیپال است
به زبان ساده زنان با بچه دار شدن امتیاز و‌ حس قدرتی را بدست می آورند که جامعه بیشتر برای مردان قایل است و از این طریق به نوعی عدالت جنسیتی دست پیدا میکنند که بیانگر این احساس است که منم برای خودم یه پا مردم..

حالا این مادران‌ اگر بخواهند از این امتیازات، بیشتر بهره مند شوند فرزند خود را ویترینی میکنند برای «مدال های فرزندپروری» شان؛
که همان نمایش دادن سواد بچه، ‌در مهمانیها و‌دورهمی های فامیلی است :
“عزیزم به عمو بگو توپ به انگلیسی چی میشه”

بجای یاد دادن کلمات انگلیسی که در ذهن کودک ۴ و ۵ ساله ماندگاری ندارد به او مهارتهای تنظیم هیجان و احساسات آموزش دهید
که حداقل هوش هیجانیش (EQ) رشد کند.