احساس میکنم به فروپاشی روانی رسیدم...پسرم ۲۴ ساعت میخواد تو بغلم باشه.یعنی حتی ۱ ثانیه میذارم زمین جیغ میکشه. خیلی خسته شدم.خونم کثیف خودم هپلی...از طرفی هر روز راس ۷ بیدار میشه...مامانمم حتی یکبار نگفت بیام سر بینم این دختر مرده زنده خسته هست نیست...پسرم همش داره گریه میکنه همشا بی اغراق...فقط میخواد تو بغل باشه من بچرخونمش...خیلی خستم خیلی

دقیقا پسر منم همینه فقط میخاد بغل باشه یعنی به هیچکاری نمیرسم منم دارم روانی میشم

عزیزم پسرمنم همینطوره درکت میکنم
دیشب رفته بودیم بیرون بغل باباش بود بعد چشمش ب من میفتاد گریه میکرد که بیاد بغل من
پسرمن اصلا مامانمم بیاد واینمیسته


جز صبوری کاری نمیشه کرد

درکت میکنم، میگذره این روزام نگران نباش

رفلاکس دل درد دیگ نداره یا گرسنه بمونه؟

گهواره واینمیسته خیلی خوب بود اگرمیموند

تاپیک آخرمو ببین