امروز رفتم تو ماه ششم بارداری.
هنوز اون حس عاشقانه به بچه رو حس نمیکنم، عواطفم خیلی پیچیده اس، نمیدونم طبیعیه یا نه. تکون میخوره خوشحال میشم، دارم جون میکنم باهاش حرف بزنم نمیتونم، یکم خوشحالی، یکم ذوق، کلی ترس و مقداری عذاب وجدان دارم. تو تصوراتم بارداریم متفاوت تر بود. فقط دوست دارم دخترم سالم به دنیا بیاد💚

منم تو همین شرایطم خیلی حس بدیه هم حس پشیمونی دارم😞

من چند بار خواستم در این‌مورد تاپیک بزارم منم اینجوریم دقیقا با اینکه خودمون خواستیم ‌بودم اقدام بودم اصلا نمیتونم ارتباط بگیرم ببین خیلی نگرانش میشم‌و‌دوست دارم همه چی خوب پیش بره اما حسی ندارم☹️☹️☹️

بچه اول اینجوری است اولاش حسی نداری وقتی دنیا اومد اینقد احساساتت زیاد میشه که باور نمیکنی اینقدر بچه عزیزه

منم‌ فعلا همینم

طبیعیه من سر پسرم همینطور بودم به دنیا اومد دادن بغلم عاشقش شدم هرچی بزرگتر میشه عمیقتر دوسش دارم

من همینجوریم
فعلا هیچ حس و حالی ندارم

من وقتی از جایی یا چیزی ناراحتم یا وقتی دلم میگیره به این فکر میکنم یه تو دلی دارم و باهاش دلمو آروم میکنم
تنها دلخوشیمه

منم همینجوریم
نمیتونم خیلی حرف بزنم، انگار چون نمیبینم هنوز برام غریبه

من همش فک میکنم نکنه دنیا بیاد زندگیمون از روال قبل خارج بشه

دقیقا منم اینطورم

انشالله که به سلامتی به دنیا بیاد عزیزم این حالتات بیشتر به خاطر هورمونای بارداریه طبیعیه