اون حرف می‌زد و من گوش میکردم که چقدر به یادم بوده و داشته به ازدواج با من فکر میکرده تمام این مدت با خانوادش درباره ی من حرف میزده و از من میگفته و من با تک تک حرفاش دیگه تو این دنیا نبودم

اون شب با اون یه جمله "روز عشق مبارک، عشق من"
یه‌جوری دلمو لرزوند که هنوزم وقتی یادم میاد، یه لبخند تهِ دلم می‌شینه...

میگفت برگرد میخوام کادوتو بدم
باید زود قطع میکردم
تا قطع کردم، یه بغض قشنگ نشست گوشه‌ی گلوم. از یه شور عجیب.
انگار دنیا رنگ گرفته بود، حتی سکوت توی خونه هم با طعم لبخند شنیده می‌شد.
مامان داشت حرف می‌زد، صبا غر می‌زد که چرا شام نمی‌خورم… ولی من؟
من فقط تو اون چند تا کلمه گم شده بودم...

پیام پشت پیام از حمید...
"برگرد زود... دلم برات یه ذره شده..."
"همیشه یکی باهاته، یه بار فقط خودتو ببینم..."

و من لبخند می‌زدم، هی گوشیمو نگاه می‌کردم، انگار هر پیامش بوی نفسش رو داشت.
انگار توی اون چند روز که از هم دور بودیم، همه‌ی لحظه‌های قشنگمون جمع شده بودن برای این شب

دلم می‌خواست زودتر برگردم...
برگردم تا براش تعریف کنم که تو نبودش، چجوری با خودم حرف زدم و با دل‌تنگی میخوابیدم

عشقتون پایدار 😍😍🧿🧿

خب خداروشکر که رسیدین بهم

♥️🥺

خوبه که بهم رسیدین. یاد خودم افتادم یاد عشق خودم اولین عشق که بعد هشت سال بازم یادم نیفته و بغضی میشم می‌شینم یکم گریه میکنم آروم میشم 😔

عزیزم 😌

🥺🥺🥺🥺