سلام مامانا
خوبین خوشین
ی سوال داشتم
میگم وقتی که بچه تون اتفاقی براش بیوفته که طولانی گریه کنه،مثل انگشتت جایی گیر کنه یا سرش به جایی بخوره
واکنش خودتون و همسرتون چیه؟؟؟؟؟
.
.
.
.
.


واکنش من:اون لحظه بغلش میکنم باهاش همدردی میکنم چکش میکنم که خدای نکرده آسیب جدی ندیده باشه ،تو بغل راهش میبرم ببینم آروم میشه یا نه

واکنش همسرم:بپوش ببریمش دکتر،بپپوشششش ببریمش دکتر،بپوششششششش ببرییییمشششش دکتر ،و من همچنان بی توجه بهش،به کار خودم ادامه میدم،و در نهایت بهم میگه چرا مواظبش نبودی،و با چشم غره ای از سمت من مواجه میشه

وقتی بچه آروم میشه میاد ازم معذرت میخواد،و اون موقع بهش میگم رفتارش درست نیست ،بچه کنترل و مدیریت شرایط بحرانی رو از ما یاد میگیره باید خونسرد باشیم و ببینیم اگه خدای نکرده به دکتر نیاز داشت ببریمش

همسرم نسبت به مسائل مربوط به دخترمون از من دل نازک تره و فوری می‌ترسه و من باید به ایشون دل گرمی بدم😊کار دنیا برعکس شده

ما برعکسیم من خیلی هول میکنم گاهی بغض و لرزش شدید بدن و گریه هم میکنم هی میگم بریم دکتر
اما باباش میاد باهاش بازی میکنه میچرخوندش کلا فضا رو از التهاب درمیاره خدا خیرش بده

شوهر من نق نق نق نق نق
خودم بغلش میکنم نازش میکنم

منم خونسردم شوهرم زیاد تو اینجور مسائل گیر نمیده وقتی میبینه اتفاق خاصی نیوفتاده و مقصر خوده بچس حرفی نمیزنه میگه پاشو بابا چیزی نشده
ولی من بغلش میکنم نگاه میکنم ببینم چی شده
یسری آدما هول میشن تو اینجور مواقع

شوهرمم البته قبلا شوهرم بود الان قهرم خونه بابا زندگی میکنم
می‌گفت چرا مواظبش نبودی و در نهایت اگه بچه خیلی گریه کرد این قدر سرم داد میزد تا اون از ترس اروم بشه من قهر میکردم میرفتم تو خیابان

بعضی آدما دست خودشون نیست تو این شرایط دستپاچه میشن .

دکتر نمیگه ببریم همون چرا مواظبش نبودی میشه