سلام منم خیلی فکر وخیال میکنم.آخه با مامان و خواهرم دعوا کردم.چون مامانم بینمون خیلی فرق میذاره.اصلا به من محبت نمیکنه.چون ۶ سال بزرگتره.اون اهل چوقولی کردن هست من نیستم میریزم تو خودم.البته اگر ناراحت هم بشم از رفتاراشون براشون مهم نیست.الانم هفته ۱۷ بارداریم.این مدت دوست داشتم خوشحال باشم.به فکرم باشن.بهم محبت کنن.اینگارا که نکردن هیچ.خواهرم همش زیر آبم رو میزنه.همش دوست داره خودش خونه مامانم باشه من نباشم.الانم دعوای شدید باهاشون کردم.ولی کارم هر روز گریه هست.هرچی شوهرم میگه خودم نو کرتم بهم محبت میکنه همون لحظه آروم میشم بعد تنها که میشم فقط گریه میکنم.نمیدونم چکار کنم برام دعا کنید
دختر خوب جنین حس داره متوجه میشه گریه ناراحتی رو من سر دختر اینجوری بودم قرآن میخوندم آروم میشدم یا باهاش حرف میزدم
تو دوره ای ک شرکت کردم دکتره میگفت طبیعیه که گاهی شرایط بر وفق مرادت نباشه و خیلی اذیت شی و دلت بخواد گریه کنی,گریه کن اما سریع حالتو خوب کن وتو اون حال بدنمون چون بدنت مدام کورتیزول ترشح میکنه و برای جنین خوب نیس
شوهرتو بقل کن خانوما بیشتر وقتا وقتی دلشون محبت و توجه شوهر بخواد اینجوری میشه
اون که دست خودت نیست خب چارهای هم براش نیست دیگه
تغییرات هورمونیه
ولی سعی کن خودتو با کارایی که برای هوش جنین مفیده سرگرم کنی
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.