میان وعده دوقلوهای جان🩵🩷
داشتم بدو بدو وسایل فردا رو آماده میکردم که باید صبح ساعت شش و نیم بزنیم از خونه بیرون
به این فکر کردم از ساعت ۵ که از شرکت اومدم بیرون یه سره رو پا هستم و دارم کارهای بچه ها انجام میدم
دستشویی ببر
شام آماده کن
داروهاشونو بده
دستامونو بشور
وسایل بازی شون رو آماده کن
لباس بزارم برای فردا
میان‌وعده هاشونو آماده کنم
بطری های آب
و......
اگه من نباشم کی مراقب بچه هامه؟ کی اندازه من از جون براشون وقت میزاره حتی وقتی خسته و کوفته از سر کار میاد؟
انقدرررررر به این موضوع فکر میکنم که دیگه دارم دیوانه میشم
از شانس بدم هم همه ش داره این اتفاق تو اطرافیانم میفته و بچه های کوچک چندساله بی مادر میشن
من خودم ۹ سالگی پدرمو از دست دادم
اما فکر می‌کنم نبود مادر خیلیییییی سختتره
شماهم فکر می‌کنید به این موضوع؟

عزیزم خدا به خودت و خانوادت عمر طولانی بده ،هميشه مثبت فکر کن،انشالله عروسیشون و موفقیتاشونو ببینی همچنین همه مادر پدرا
گلم میشه بگی از مهد راضی هستی،منظورم خود مهد نیس،مثلا خسته نمیشن،غذاشونو میخورن،ساعت چند تا چند میرن،دستشویی چی
من موندم چه کنم،دیگه به مادرم روم نمیشه بسپارم،خودشم سرش شلوغه

عزیزم بچه ها چند تا چند مهدن؟

به خاطر ازدست دادن پدرتون متاسفم، خدابه دلتون آرامش بده، ازدست دادن اعضای خانواده خیلی سخته ولی ازدست مادرسخت تره، چون اگه مادرنباشه هیچکس نیست که هوای اون بچه رو داشته باشه و بهش محبت کنه، مادرا خیلی وقتا حتی برای بچشون پدری ام میکنن، خودمم همین فوبیارودارم، فک میکنم تمام مامانای دوقلوو چندقلو به همین فک کنن، شاید یه بچه رو بشه نگه داشت ولی ازپس بچه های دوقلو و سه قلو هیچکس برنمیاد، جزمادرشون

مادر تا هست همه مون راحتیم و در رفاه با اینکه شاید حسش نکنیم
اما امان از روزیکه مادر نباشه ...مثل وقتاییه ک ادم مریض میشه و تمام جونش درد میکنه تاازه قدر سلامتیشو میفهمه ... مادر ستون خونس بچه ها دورش جمع میشن و زندگیشونو میکنن اما امان از روزیکه ستون نباشه و هر کسی ی گوشه میفته و دیگه هیچ وقت مثل قبل نمیشن ...


منم دو ساله ک مادرمو از دست دادم و واقعا ی کمبود بزرگ توی خانوادم حس میکنم انقدری ک گاهی شوقی برای رفتن ب خونه پدرم ندارم ...
خدا همه مامانا رو حفظ کنه

واقعا هیچکس مادرنمیشه دلسوز برای بچه

خیلی زیاد 🥺🥺🥺
واقعا هیچی جای مادرو نمیگیره