سلام خانماخوبین
ی سوال داشتم
من با مادرهمسرم ی ساختمون زندگی می‌کنیم وفتی که میریم طبقه بالا دختر۱۰ماهه من دیگه انگار من وجود ندارم...از بغل مادرهمسر بغل من نمیاد وقتی اون پامیشه پشت سرش میره گریه میکنه...منم آدم حساس ناراحت میشم نمیدونم چرا
چنین تجربه ای دارین بچه های شماهم اینطورن

خیلی حس بدیخ درکت میکنم

قطعا بحث دوست داشتن یا نداشتن نیست الکی به دلت نگیر فقط فقط اینه که مادر بزرگ ها چون آرامش خاطر بیشتری دارن نسبت به ماها بیشتر و بهتر میتونن با بچه بازی کنن و خوشحالش کنن اما خود مادر چون خیلی انرژی صرف نگهداری بچه میکنه برای بازی وقت کمتری میزاره با وقتی که بچه شارژه برای خنده و بازی ولش میکنه میره سراغ کارها

خب چه بهتر، چند ساعتی که اونجایی قشنگ برای خودت استراحت کن گوشی چک کن

به نظرم حساس نشو.خب تو هميشه كنارشي.اونام بهش زياد محبت ميكنن طبيعيه رفتارش.رو خودت بيشتر كار كن

بهش محبت کن درنبود مادرشوهرت زیاد نرو ک بخای باخودت ببریش وقتی هم میاد بچتو بیشتربغل کن

پسرم با عمش و باباش و مامانمو و بابام اینجوریه ناراحت که نمیشم هیچ برای خودم پادشاهی میکنم

سعی کن بیشار بازی کنی باهاش وقت بگذرونی

چرا ناراحت باید خیلی خوشحال باشی عزیزم

دختر من با مامانم اینجوریه😁
چون خیلی باهاش بازی میکنه و قربون صدقه اش میره و بهش توجه میکنه

من بودم خوشحال میشدم😐بچه رو میسپردم بهشون با خیال راحت میرفتم پاساژ و آرایشگاه دشت و دمن

مگه از اول پیش اونا بوده؟؟؟ فک کنم عادت کرده بهشون.