مهدیار اصلا با آدما ارتباط برقرار نمیکنه ، حتی بچها🥲
فقط با خودمون و خانواده هامون اوکیه
پارک که میریم اگه یکم شلوغ بشه دیگه بازی نمیکنه میاد میشینه کنار من بقیه رو نگاه میکنه
الان اومدیم خانه بازی اصلا با هیچکس و هیچی بازی نمیکنه ۱۰ بار اومده بغل من که بریم خونه🥲🫠
فقط یه لوپ کار اینجا سوار شده
چیکار کنم اجتماعی شه؟
اگه یه لحظه ببینه نیستم احساس نا امنی میکنه و با استرس دنبالم میگرده واسه همین نمیتونم تنهاش بذارم و برم🥺💔
اصلا بلد نیست از حق خودش دفاع کنه

وای چ خوب
کاش یکم پسر من اینطوری می‌بود با همه خودشو میگیره جایی میریم تا پدر مو جلو چشمام نیاره ک دست بردار نیس

فک میکنم پسرا این مدلین اکثرا

بچه دوم بیار
پسر منم بود با دنیا اومدن دخترم پسرم نه تنها اجتماعی شد بلکه بقیه ازش فرار میکنن
شوخی میکنم .شاید یکی شرایطشو نداشته باشه .ب نظرم بیشتر ببر بیرون .کم کم عادت میکنه

کارگاه جدایی تدریجی مادر و کودک ثبت نام کن یا مهدکودک ببرش

فکر میکنم چون زیادی تنها بوده و همیشه تومحیط خانواده بوده
باید بیشتر ببریش بیرون
اگر شرایطشو داری هرروز ببرش پارک ببرش خانه بازی
میتونی مهد ثبت نامش کن چندساعتی درهفته ببرش تا بچه هارو ببینه
درکل هرچی بیشتر توشلوغی قرار بگیره براش خوبه

دقیقا برعکس پسر من
حتی توی رستوران میره سر میز ادم های دیگه میشینه مشغول غذا میشه😐
کاش کمتر اجتماعی بود
حالا دیگه پارک و بازی اینا رو دیگه نمیگم😂

دقیقا برعکس دختر من اصن یه بچه یا حتی بزرگسالی رو ببینه مارو یادش میره عاشق جمع بچه ها س حتی اگه مهمونم داشته باشیم همشونم بزرگ باشن میره میشینه پیش اونا باهاشون بعضی وقتا بازی میکنه میوه م بهشون تعارف میکنه 😲😲
پارک م میبرمش قبلنا دنبالش بودم نیوفته از رو سرسره و یا در حال بدو و.... ولی تازگیا مث بقیه بچه ها ولش میکنم خودم میشینم رو صندلی از دور نگاش میکنم هیچیشم نمیشه خودش همشو میره فقط موقع تاب میرم تاب بازی ش میدم
من هیچ تلاشی برای اجتماعی شدنش نکردم فقط از یکسالگی دیگه راه افتاد خودش از تنهایی خونه بدش میومد میبردیمش جایی خیلی دوس داشت وقتی به جمعیت نگاه می‌کرد انگار تازه می‌فهمید دنیا فقط جمع پدر و مادر و فرزند نیس

خداحفظش کنه

دقیقا پسر منه