پسر منم بهونه الکی خیلی میگیره
دقیقا پسرمنم همینه
گلم بخدا پسر منم همینه.بهونه الکی.لجباااازی.جیغ میزنه.خواب خوبی نداره.اصلا با هیچی سرگرم نمیشه.مدام تو پرو پای منه
واقعا قابل درکه... کاملاً حس خستگی و فرسودگیتو میفهمم. وقتی همه چیز رو با صبر انجام میدی و باز نتیجهش فقط جیغ و گریهست، خیلی آسونه که آدم به مرز فروپاشی برسه.
ولی بذار اول یه چیزی رو خیلی مهم بگم:
نه تو یه مادر بدی هستی، نه پسرت "مشکلدار"ه.
اینها معمولاً نشونههای سن، رشد روانی و سبکهای ابراز احساساتیه—not بیماری.
چیزی که احتمالاً در حال اتفاقه:
پسر کوچولوت وارد مرحلهای از رشد شده که بهش میگن دورهی کنترلطلبی یا "خودمختاری افراطی" (معمولاً ۲ تا ۴ سالگی).
بچهها تو این سن میخوان نشون بدن که مستقلن، خودشون تصمیم میگیرن، ولی چون هنوز منطق و کنترل هیجان ندارن، خواستههاشون متناقض و انفجاری میشه.
رفتارهایی که دیده میشن:
اصرار روی جزئیات خیلی بیربط یا غیرقابل درک
نه گفتن به هر چیزی، حتی چیزایی که خودش خواسته
گریه و جیغ شدید بعد از یه اشتباه کوچیک
مخالفت فقط برای مخالفت
تو الان چکار میتونی بکنی؟ (واقعبینانه):
1. نفس بکش، از خودت فاصله بگیر برای چند دقیقه
اولویت اول آرامش خودته. وقتی قاطی دعوا میشی، بچه هم بیشتر قفل میکنه. گاهی فقط بگو:
_"من خیلی ناراحتم الان،
پسرمنم اینجوری هست لیوان آب بالا سرش گذاشتم میره اشپزخونه گریه که اون آب کثیف باز یکی دیگه بده بعدش بایدخودش بخور کامل میریز همش روی زمین
عزیزم دقیقا انگار پسر من رو توصیف کردی😁 تحمل کن. این سن دوره لجبازی و بهانه گیری هست.
خدا رو شکر کن به خاطر وجودش
واای خندم گرفت از تایپیک باور کن😄 چون اب خوردنش عین دختر منه
براش توی کلمن شبها اب میزارم بالا سرش شبی دوسه بار بلند میشه میگه آب بعد میگه نه آب لیوان
آب سرد
نمیدونم آب چی
الان دیگه خودش شبا بلند میشه میخوره میخوابه
چند بار هم تشک رو آب ریخت
گفتم که عین دختر منه
خب اگر همیشه همینطوره ببر دکتر بررسی کنه
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.