سلام مامانا خیلی حالم بده نمیدونم این حجم از لجبازی و بهانه گیری تو سن پسر من طبیعیه یا نه عملا تمام روز در حال بهانه و گریه هست با هر کاری مخالفت میکنه برا یه آب خوردن ساده هزار تا بهانه میاره تو لیوان تو بطری من بریزم من بردارم فقط کارش شده جیغ زدن مثلا من میخام یکاری کنم جیغ میزنه نکن نمیدونم اینجوری نشین نه ای نخور دیگه دارم کم میارم یک ماهم هست به خاطر پام ک شکسته خونه بابام هستم اونام خیلی لوسش کردن ولی امشب به حدی جیغ زد و گریه کرد ک مامانم بردش دم در کوچه گفت میخام بندازم تو کوچه کلی هم الان برا این ناراحتم میگم چقد ترسید
بخدا دیگه دارم دیوونه میشم هر حرفی میزنم هر کاری میکنم جیغ و دعوا موندم چکار کنم

همه ی بچه ها تو این سن همینجورن
لجباز و پرخاشگر و استقلال طلبی زیادی دارن
من برای جیغ زدنش جدیدا تا صداش میره بالا میگم صدات قرمز شد گوشم درد میگیره لطفا با صدای سفید یعنی اروم باهام صحبت کن
تا جیغ میزنه میگم صدای سفید اروم میشه
امتحان کنید شماهم به اطرافیانم اینو بگید ک بهش تذکر بدن

پسر منم همینه تازه یه کاری میکنه که حرص مو دراورده دست تو دماغش میکنه و اینکه داعم گریه میکنه برم با موتور دور بزنم با باباش.دیوونم کرده

دقیقا پسر من اینجوریه انگار پسر من و گفتی
منم امروز دیگه از فشار عصبی زیاد گریه کردم چون بهش هم هیچی نمیگم فقط حرص میخورم صدای گریش رو اعصابمه حالا من یه پسر کلاس چهارم هم دارم ک باید اونم تحمل کنم

بنظرم اینکه یه ماه خونه باباتون هستین بی تاثیر نیست

اره دختر من هم اینجوری میکنه بعضی وقت ها کلافه میشم ولی بعضی روزها اینقدر ساکت هست میاد تو بغلم باهام بازی میکنه