سلام دوستان من پسرم خیلی به خودم وابسته هست یعنی یک دقیقه هم نمیتونه از من جدابشه توی خونه مشغول کارای خونه که هستم مدام دنبال من راه میره که من کارهام تموم بشه برم پیشش با اسباب بازی هم اصلا بازی نمیکنه تنهایی هم بلد نیست بازی کنه مدام باید یه نفر باهاش بازی کنه واقعا کلافه شدم مهمونی یا بیرون هم که میریم یک سره غر میزنه که من حوصلم سر رفته یه نفر باهام بازی کنه با بچه ها ی همسن خودش و کوچکتر از خودشم ارتباط برقرار نمیکنه بیشتر دوست داره با بزرگتر از خودش بازی کنه...لطفا اگه کسی راهکاری داره راهنمایی کنه واقعا خسته شدم از این کارهاش

مهد خیلی خوبه
ارتباط گرفتن با بچه ها رو یاد میگیره

سلام عزیزم اگر واستون مقدوره بذارینش مهد. کم کم یاد میگیره که با هم سن و سال‌های خودش بازی کنه و از شما دور بشه

دقیقا پسرمنم همینطوریه اصلا با اسباب بازیاش تنهایی بازی نمیکنه مدام من یا پدرش باید بریم تواتاقش و باهاش بازی کنیم با بچه های همسن خودش ارتباط نمیگیره وبا کوچیک تر از خودش مثل نوزاد برخورد میکنه ولی با بزرگتر از خودش به راحتی بازی میکنه( این به دلیل نداشتن بچه همسن تو خانوادمون هست و همه ازش بزرگترن برای همین عادت کرد با بزرگتر از خودش بازی کنه) تقریبا ۶ ماه گذاشتمش مهد که حدود۲ ماه زمان برد که به محیط اونجا عادت کنه ولی فقط عادت کرد و اصلا اونجا خوش نمیگذروند و فقط منتظر بود که زمان رسیدن من برسه.......خانه بازی میره و به خوبی بازی میکنه و سینما و پارک و......جزء تفریحاتش هستن با مادرم میره و حتی گاهی پیشش میمونه ولی درنهایت به من و کمتر به پدرش وابستگی داره و واقعا کلافه میشم