چقدددر دلم گرفته هیچ تایمی برا خودم ندارم
ی تایمی هست ک خونه رو تند تند و هول هولکی تمیز میکنم هرروز ک بعد عذاب وجدان میگیرم ک چرا نزاشتم برا بچه
اگ هم کثیف باشه خونه عصبی میشم
حتی نمیتونم ی کتاابو بخونم🥲🥲

من بین کارام با دخترم بازی میکنم
کارامم تایم بیداریش انجام میدم
تا قبل از این کارامو میذاشتم برا وقتی خواب بود، الان مدتیه که میذارم خودش بازی کردن با خودش رو یاد بگیره، از ده بار شاید دو بار با خودش بازی کنه و بقیه وقتا دنبال من میاد پیش من، ولی کم کم یاد میگیره بازی با خودش رو، چون خیلی خوبه اینکه بتونن خودشونو سرگرم کنن
البته منم حواسم بهش هست.. کارامم که تموم بشه باهاش بازی میکنم تا خسته بشه
یه روزاییم صبح که ناهارمونو کذاشتم میبرمش پارک وقتی برگشتیم میخوابه منم ادامه ی کار و ناهار، تا وقتی بیدار بشه
در کل درگیر روزمرگی شدیم
من اخرشبا یکم فیلم میبینم ، از تایم استراحتم میزنم تا یکم ب چیزایی که دوست دارم برسم

با مغز و استخونم درکت میکنم منم همینه😭

همه اش تکراری حال به هم زن کاش زود بزرگ‌شن بشه جای رفت کاری کرد 😔

دقیقا عین توام .هرچقدر هم تمیز و آشپزی و بچه داری ،باز فرداش همینه

خب تا پنج سالگی این طبیعی هست خواهر

وای اره منم نابودم فقط همش دوسدارم شب بشه که بخوابم نمازام شده دیر دیر خوایم اصلا سر وقت نیست 😢

منم‌مثل توهستم 😊