سلام خانوما، ببخشید شاید سوابم زیاد مهم نباشه اما ذهنمو درگیر کرده من پسرم بااینکه خیلی میبرمش بیرون و خونه مامانم و یا کوچمون و اینا اما بازم اصلا تو اجتماع سمت بچه ها یا بقیه نمیره و با بچه های تمسن یا کوچکتر از خودش اگه باشه باهاشون بازی نمیکنه و بیشتر با خودش سرگرم میشه یاهم وایمسه اونارو نگاه میکنه همه ی ایپا به کنار بهرحال میگم بچس اما از اینکه اگه وسایلشو ازش بگیرن اصلا نمیره پس بگیره یا از خودش بخواد مقابلشون دفاع کنه بنظرتون چیکار کنم دوست ندارم خدایی نکرده توسری خور باشه و جلوی بچه ها کم بیاره...

بنظرم باید با باباش وقت بگذرونه بچه های که با بابا بازی میکنن و میرن بیرون گاهی اعتماد بنفس پیدا میکنن بعدم نمی‌دونم چه جوریه بابا این چیزا بهتر یاد میدن

با پدرش وقت نمیگذرونه؟

عزیزم یه چی بگم
پسر منم همین جوریه
میریم پارک و خانه بازی بقیه رو رصد میکنه خب بچه های تیپ شخصیتی شون متفاوت هست مثل ما آدم بزرگا
این بچه ها محتاط هستن
نگران نباش یه چند ماه دیگه استقلال رو یاد میگیرن خودشون دیگه کسایل شون رو نمیدن
بچه زیر سه سال اگر کسی بهش زور گفت یا اسباب بازی ش رو گرفت شما بزرگتر باید مداخله کنید

هنوز زوده بخواین قضاوتش کنین فعلا تو سنی هستند که خودشون بازی می کنند اما در کنار همسن و سالان پسر من میریم پارک یا خونه دوستم لذت می بره از دیدن بچه ها و کلا روحیه اش عوض میشه اما اینطوری نیست باهاشون بازی کنه اما کنارشونه و سرش گرم کار خودشه البته در پاسخ به بازی اونها باهاشون بازی می کنه یا بهشون واکنش نشون میده

حالا بچه یکسال و نیمه موقش نیس که نگران باشی چرا نمیره دوست پیدا کنه یا دعوا نمیکنه اسباب بازی شو بگیره

چون هنوزکوچکه شایدم ازاول عادت نکرده بابقیه بازی کردن