من پسرم ک الان ۳ سالشه چون اولین نوه بوده همه توجه ها بهش بوده اما وقتی پسر برادرم ب دنیا اومد همه رفتیم سمت اون متاسفانه حتی خود من بقیه خیلی رو پسر برادرم حساس شدن طوری ک پسرم حسودیش میشد و هرکاری میکرد تا اذیتش کنه و توجه ها رو ب خودش برگردونه من دیدم نه اینطوری نمیشه پسر برادرمو بیخیال شدم و با پسرم حرف زدم و قانعش کردم ک من ب جز تو هیچکسو دوس ندارم حتی وقتی ب پسر داییش نزدیک میشد تا اذیتش کنه زیاد جیغ و داد نمی‌کردم ک حساس نشه زودی جداش میکردم و براش توضیح میدادم ک اون کوچولوعه گناه داره ما نباید اذیتش کنیم امااااا زن داداشم انگار شاه زاییده همینکه پسرم نزدیک بچش میشه دنیا رو سرش میزاره سرش داد میزنه بهش فوش میده میگمش بچته برات عزیزه درست بچه منم برام عزیزه دیگه سرش داد نزن بچس از عمد ک اینکارو نمیکنه مثه آدم باهاش حرف بزن ک دیگه بچتو نزنه میگه نه بابااااا وایسم نگا کنم بچم کتک بخوره؟ میگم باشه بلد نیستی ک بچه تربیت کنی حداقل جلو بچم فوش و حرفای بد نزن منو صدا کن خودم بچمو میبرم این گوشش دره اون گوشش دروازه فقط این نیس که حتی مامانم و بابام و همه اینطورین انگار ک با بچم لج کردن فقط خواهرام آروم و ملایم باهاش حرف میزنن هالا من ی مدت هروقت میخواستم پسرمو بفرستم پیش مامانم اینا ک هم کارامو بکنم هم خودش بازی کنه قبلش بش میگم ک مامانی پسر داییو نزنیا اون داداشته عزیزم اما نتیجه برعکس داده الان اینطوری شده ک هرکی بزنتش هیچی نمیگه فقط میگه داره منو میزنه یعنی ن می‌ره کنار ک کتک نخوره ن از حق خودش دفاع می‌کنه فکر می‌کنه اگه از حق خودش دفاع نکنه و کتک بخوره و هیچی نگه ما دوسش داریم الان موندم چیکار کنم بخدا بعضی وقتا دلم میخواد زار بزنم

زنداداشتو کسی جر نمیده با بچه سه ساله اینطوری حرف میزنه خودتم نمیتونی جرش بدی؟؟؟بقران کسی ب بچم بگه بالاچشمت ابروعه تیکه پارش میکنم حالا هرکی و سرهرچی ک میخواد باشه

سلام گلم دقیقا شرایط من و بچم هم همینه ،زنداداشم سه تا بچه داره منم اونموقع یدونه پسر داشتم مامانم بابام سر نوه های پسریشون اینقده حساس بودن که تا بچم می‌رفت خونه مادربزرگش یعنی مادرم فقط بچه مو این کارو نکن اینو نگو اونو نگو مواظب باش نزنیشون در صورتی که بچه ی من اصلا دست به زن نداره یعنی جوری رفتار میکردن انگار بچه ی من نوه شون نیست غریبه س ، زنداداشممم نگو یه پسر داره انگار شاه زاییده اینقده حساس اینقده حساس دیگه اصلا نمیریم نه خونه ی مادرم نه خونه ی زنداداشم ، جایی که به بچم احترامی گذاشته نشه فقط بچم کوچیک شمرده شه چرا باید برم ، بچه ی من خود منه نمیزارم کسی بهش آسیب برسونه .

اصلأ جایی نرو که بچه برادرت هستش وقتی هم میاد شما یا برو یا حواست کامل به بچه ات باشه . میفهمم که زن داداشت چه رفتار غلطی داره مثل خواهر من که هنوز توی خونه نیومده میگه به پسراتون بگید سر به سر دختر من نذارن در صورتی اونا خودشون حواس شون نبوده ولی تا خواهرم می‌گه حساس میشن و اذیت میکنند . البته به زن داداشت بگو مواظب بچه ات باش پیشش بشین و اصلا هم حق نداری نه دست یه بچه ام بزنی نه حرف زشت بزنی .

خب فعلا وقتی بچه برادرت جایی هست تو اونجا نرو و همش به بچت بگو که ما دوست داریم اصلا لازم نیست که واسه دوس داشته شدن کاری بکنه

یکم ازشون دور باش زیاد نرو اونجا وقتی اونا خونه مادرتن شما نرو کم محلی کن

عزیزم حتما برو پیش مشاور تا راهکار درست رو بهت بگه ایشالا درست میشه نگران نباش

بنطرمن فعلا بهترین کار اینه همزمان یجا نباشید.

باید بهش یاد بدی از حق خودش دفاع کن یهویی نه ولی کم کم