باورم نمیشه منی که زورم میومد ساعت ۸ صبح پاشم برم ازمایش بدم و از خوابم بزنم چقدر غر میزدم که زود بیدار شدم حالا دیشب از ساعت ۱۲ و نیم تا ۹ و نیم صبح پسرمو رو پاهام توی بغلم خوابوندم فقط برای اینکه راحت بخوابه و اذیت نشه پلک روی هم نزاشتم چون توی خوابم اگه میدادمش بغل کسی بیدار میشد دلش درد میکرد
چیه این مادر بودن واقعا

حالا شما که خداروشکر کوچولوت به دنیا اومده
من خییییلی رو خوابم حساس بودم
یعنی اگه شوهرم کوچکترین سر و صدایی میکرد بیدار میشم و میگفتم چرا منو بیدار میکنی
بعد الان هر یک ساعت یه بار باید برم سرویس و وسط خواب از گرسنگی بیدار میشم
و اینو با جون و دل پذیرفتم
خودمم گاهی تعجب میکنم که چطوری تغییر کردم

عزیزم سعی کن زیاد ب خودت سخت نگیری اینطوری خودت فقط اذیت میشی🥲اگه عادت کنه ب اینکه تو بغلت بخوابه دیگه خواب و خوراکو اذت میگیره؛ وقتی خوابید خیلی اروم بزار سرجاش خودتم استراحت کن؛ فراموش نکن ک فقط مادر نیستی بلکه خانوم خونه هم هستی و باید ب بقیه کارات هم برسی

😂عادیه هممون همینیم منم تا ظهر همیشه میخوابیدم الان کوچولو راس 6 صبح بیداره تازه بیدارم نشه خودم از فکر اینکه پوشکش عوض کنم و شیرش بدم بیدار میشم🥴🤣

ای جونم خدا حفظش کنه
برا منم دعا کن