اعصابم خیلییییییی خورده پسرم خیلی بهانه میگیره همه کاراشو میخاد من انجام بدم همش بمن چسبیده بردم کلاس مادر کودک مربیشون روانشناسه میگ هیچکارشو نکن میگم گریه میکنه میگ بزار گریه کنه دیروز گفتم خودت غذارو بخور چون بلده گف ن ۴۵ دقیقه گریه کرد زار زد منو زد امروزم گفتم شرتتو بپوش از دسشوی اومدی گف ن تو و یساعت نپوشید لخت چرخید تا رفتم پاش کردم خستم اندازه یک دنیا واقعا داره منو پیر میکنه پشیمونم از کوچیکی بهش سخت نگرفتم هرچی گف انجام دادم 🤕

دیگه حالا که شروع کردی کوتاه نیا چون به شدت لجباز میشه.نمیخادم همه رو یهو یادش بدی چون حس دیگه بهش میده گناه داره.هر هفته یه کارو براش نکن کم کم اوکی میشه

یهو همه مسئولیتا نده بهش از همون شورت پوشیدن شروع کن اینو ک یاد گرفت کامل انجام بده بعد غذا خوردن رو شروع کن حتی تو کارای خونه بهش مسئولیت بده ب عنوان بازی

دختر منم اینطوریه
فعلا با دلش راه میام که یه وقت فکر نکنه این کارا بخاطر اومدن داداششه
و چون اون اومده توقع داریم مستقل شه

یکم بزرگتر شه خودش انجام میده

عزیزم میدونم سخته منم بعضی وقت‌ها همین حال میشم آدم مادر میشه تجربه نداره نمیدونه چی میشه فقط میخواد بهترین باشه برای بچه اش بعضی از مشاورا و روانشناسیها خیلی چیزا رو درست نمیگن البته شاید برای همه بچه ها درست نمیگن بنظرمن تو کاری رو بکن که حال خودتو و بچه ات خوب باشه در کنار همین خوب بودن سعی کن یه کارهایی رو بهش بدی و نشون بدی که بزرگ شده اگه بتونه مهد هم بره وابستگیش کم میشه

سخت نگیر من یه پسر هفت ساله دارم همه میگفتن نکن نپوشون دستشو نشور غذا نده اما من گوش ندادم الان که برگ شده خودش کاراشو می‌کنه و قتایی که مثلاً من میگم بزار برات انجام بدم بدش میاد و نمیزاره
خودتو بخاطر حرفهای روانشناسا عذاب نده

پسر منم تازگیا همینه من سخت نمیگیرم آخرش خودش انجام میده قبلا میگفت خودم خودم خودم الان میگه تو بهم بده

چون از اول هرکاری خواسته انجام دادی براش هنوزم دیر نشده شروع کن گریه کنه چیزیش نمیشه

دختر منم همینه