شمام مثه من وقتی بچه بیداره خودتون غذا می‌خورید یا ب کاراتون می‌رسید عذاب وجدان میگیرید ک چرا بغلش نمیکنین
من اینطوریم چیکار کنم

من هیچ وقت عذاب وجدانی نبودم بر هیچی الانم زیاد نیستم کاری که در توانمه انجام میدم بعدش دیگه به چیزی فکر نمیکنم میگم تا این حد در توانم بود براش انجام بدم ایشالله فردا بیشتر از امروز براش وقت میذارم

همه همینن گلم

وقتی بچه بیداره که نمیزاره کار کنیم

آره واقعا منم همینجوریم ساکتن ولی همش میخوام برم بغلشون کنن یا باهاشون صحبت کنم یکی نیست بگه استراحت کن خوب اه

بله بله ما روانی هستیم. تازه اینهمه خسته میشم ولی شب که میخوابه اشک تم چشمام جمع میشه و میگم امروز براش کم گذاشتم

اره من وقتی میخوام غذا بخورم کلابچم رو روی پاهام میزارم وتکون میدم اگه یه دفعه روی پام نباشه،روی زمین با بغل باباش باشه عذاب وجدان منو میکشه جوری که غذا زهر جونم میشه