امروز بعد مدتها از خونه درامودیم و رفتیم خونه مادر همسرم، پسرم برعکس همیشه که خب آرومه، یه هو بنای گریه گذاشت و نه با پستونک و نه با هیچ چیز دگه آروم نشد خیلی عجیب غریب بود، خدا میدوه چقدر آشفته شدم، خودم که از بیرون رفتن میترسیدم از بعد زایمان، الان بدتر هم شدم🥺

بچه های من یکروز بیرون نرن گریه میکنن😂😂

حالا پسر من برعکس عاشق بیرون رفتنه
با ذوق نگاه میکنه
دوست داره بره بغل دیگران

افسردگی گرفتی

دخترمن عاشق بیرون رفتنه ولی با غریبه ها ارتباط نمیگیره مخصوصا مردا میزنه زیر گریه

درخواست دوستی میدین

منم دخترم چون هم زمستون بود و خیلی سرد هم مریض بود و خوب نمیشد اصلا از خونه بیرون نمیرفتیم
زندانی شده بودیم
اما الان دختر بزرگم رو کلاس ثبت نام کردم هر روز چندین ساعت بیرونیم یه وقتایی واقعا گریه میکنه ولی به بیرون و اجتماع و آدمای جدید عادت کنه بهتره هر چی زودتر ببریش بیرون و با افراد غریبه اشنا بشه بهتره
دختر بزرگم زمان کرونا به دنبا اومد همش غرنطینه بودیم تا یه فرد غریبه میدید کلی گریه میکرد حتی عموش رو میدید گریه میکرد آروم نمیشد

وای دهتر من پا بیرون میزاریم شروع میکنه خیلی عجیبه وابسته به خونه است جرئت رفتن هیچ جا ندارم یه فرد غریبه هم میبینه یساعت گریه میکنه یه بند

طبیعی فکر کنم منم مثل شما هستم همبن الانم میبرم ی وقتهایی با گریه عجیب و غریب غافلگیرم می کنه البته من خیلی کم در حد مهمونی می برم پارک یا خیابون گردی نمی برم.

فدات بشم میدونم سخته ولی خب بچس دیگ
اشکال نداره
ب قول مامانم با گریه بچه هیچی نمیشه اگ ی ذره بیشتر هم گریه کرد ولی خب هیچکس نمیذاره قطعا بچش گریه کنه و سریععع ارومشون میکنیم
منم ازین میترسیدم بریم بیرون گریه کنه اینا‌
ولی زدم ب دل ترس
با شوهرم تنهایی رفتیم مسافرت اونم ۲ ماهگی
ی جاهایی واقعا اذیت کرد ک کلی گریه ک دست و پامم گم میکردم
ولی این روند رشدشونه😉
برو بیرون حال هوات عوض شه