خیلی احساس گناه میکنم و عذاب وجدان دارم، پسرم امروز وااااقعا اذیت کرد و من بشدت عصبی شده بودم از بیخوابی و قرصای هورمونی و اعصاب و ضدافسردگیم، سرش جیغ کشیدم ترسید بچه 😭😭😭اخ خدا قهرش نیاد میترسم واقعا، انقدر نعمت بزرگی بهم داده حالا من اینجوری کنم بعضی روزا بخاطر خستگی باهاش بدخلقی کنم😭

عزیزم تو تنها نیستی، همه یه وقتایی کم میاریم

خدایا چرا آدمای سم زیر تایپیک های من هستن حالا اونروز من نوشتم با لحن جدی به پسرم گفتم دیگه با کسی بیرون نرو هزارتا آدم سم ریخت زیر پستم

نه بابا این حرفا چیه خب ما هم آدمیم اینقدر حالا تا بزرگ بشه دعواش کنیا سرش داد بزنی و براش مهم نباشه من دخترم ۷ سالشه اصلا براش دعوا و داد وبیداد دیگه مهم نیست کار خودشا میکنه پس خودتا اذیت نکن

عزیزم تو یه انسانی حق داری خسته بشی عصبانی بشی کاملا طبیعیه اما سعی کن موقع عصبانیت پاشی یه لیوان آب بخوری با خودت تو ذهنت مرور کن ک من مادر این بچم با خواست من ب دنیا اومده پس سعی کن آروم باشی

خداهم میدونه دست خودمون نیس دیگه ماهم ظرفیتمون گاهی تموم میشه نگران نباش ببوسش کوچولورو پیش میاد هرکس بگه نه یا خودش عادی نیس یا بچش زیادی ارومه