۱۱ پاسخ

با این شرایط و اوضاع اصلا فکرشم نمیکنم
هرچند قبلشم فکرشو نمیکردم چون اون موقع هم شرایط جالب نبود...

ببین کلا دو راهی بزرگیه
ولی مگر همه چیز کودکیه؟ چه تضمینی هست که بچه بزرگ شد خواهر یا برادرش همدم و مونس باشن؟ نمونش خود من از بیست سالگی ازدواج کردم و اندکی ک شهر دیگه و یک رابطه خیلی معمولی با خواهرام دارم،یا همسرم توی ک شهر فقط یکدونه برادر داره و الان قطع ارتباطن باهم
پس اگر بچه دوم هم میخوای بیاری با آگاهی خودت بیار نه به خاطر بچه که صرفا تا پنج شش سالگی مینالن از تنها بودن
بعدش مدرسه و دوست و فلان کمتر غر میزن
و حقیقتا شرایط هم اونقدر گل و بلبل نیست
و بخوای حساب کنی دوتا هم یکجورایی کمه و ناقص
حداقل باید سه تا باشه بچه تا اپن مفهوم تنها نبودن حس معنا پیدا کنه🥲

اونم خدایی داره عزیزم قطعا یکی دیگه میارم

اوضاع مملکت همیشه همین بوده
ولی شما میتونی تضمین کنی ۲۰ سال دیگه شرایط بهتر نشه ؟
یعنی میگم همیشه نمیشه جنبه منفی رو گرفت باید شرایط خودت و خانوادت و بچه ات بسنجی روحی ، روانی ، مالی اوکی هستی یا نه
منم به خودم بود حتی اولی هم نمی‌خواستم ، ولی همسرم خیلی دوست داشت و الان حس میکنم تک فرزندی اصلا خوب نیست چیزی که در اطرافیان دیدم و دارم در مورد دخترمم حس میکنم، ان شاالله تصمیم داریم بیاریم

من که با دیدن این جنگ و گرونی و این همه مشکل نمیارم مگر اینکه از ایران برم

کاری به شرایط مملکت ندارم ،شاید درست شه شایدم درست نشه اما چون شرایط جسمی و روانی و مالیشو ندارم نمیارم ،اگه این سه شرایط رو داری بیار

اگر هم قصدشو داری چند ماه بگذره جو ایران اروم بشه بعد اقدام کن

اگه بخایم اینجوری فکرکنیم که هرموقع از زندگییمون داریم با یسری مشکلات دست و پنجه نرم میکنیم... پس این افکارو بیخیال...
بچه گناه داره تنها و تک باشه اینکه خواهر و برادر داشته باشند یکی از لذت های زندگیه که ما میتونیم به بچه هامون هدیه بدیم🌹

عمرااااا

منم متنفر بودم اما ناخواسته حامله شدم🫠

خوب عقیدتا نه درسته نه غلت ولی یکم هم یه فکراینده بچه باید باشیم من خودم منتظرم جابه جا بشم بعد بچه دوم بیار چون پسرم خیلی یه خواهر یا بردار میخواد

سوال های مرتبط

مامان تربچه نقلی مامان تربچه نقلی ۳ سالگی
سلام ... خانومهای شاغل بیاین ......

یسوال خیلی مهم دارم .من دوست دارم که یکاری انجام بدم که سرگرم بشم ولی خب یه دختر چهارساله دارم ‌.اگه راه حلی یا پیشنهادی دارین که من در کنار دخترم باشم و بتونم کاری رو انجام بدم لطفا راهنماییم کنین ...خیلی بلاتکلیفم ..راستش خودم مشکلی ندارم با خانه دار بودنم .ولی یکی از مشکلات من با همسرم اینه که به من میگه باید کار کنی ...خیلی میخوری و میخوابی و خوشی و بیکاری،،،در صورتی که من داخل خونه خیلی کار میکنم هب بچه داری هم جزوشه ...ولی شوهرم میگه کمه 😔...میگه اگ خسته بشی دیگه فرصت نمیکنی غرغر کنی دنبال بهونه واسه حرص خوردن بگردی...درصورتی که من همیشه خوبم ولی یه هفته مونده ب پریودم یکم استرسی و عصبی میشم ...و کافیه یذره فقط یذره گله یا شکایت بکنم شوهرم به حدی ناراحت میشه به حدی دلخور میشه که زندگیمون از هم میپاشه ...بنظرتون یکم غرغرو بودن واسه ما زنا طبیعی نیست؟؟
زنی هست که اصلا غر نزنه و دائم با مهربونی و لطافت فقط با شوهرش رفتار کنه؟؟؟
من فردا وقت مشاوره هم گرفتم ...ولی واقعا نمیدونم با این رفتار شوهرم چیکار کنم که انقدر حساسه رو رفتار و گفتار من ... دوست داره من ایده آل ترین باشم براش ...مستقل باشم پول دربیارم ...آروم باشم ...استرس نداشته باشم و همه ی انسان هارو خوب ببینم ولی خودش اگ از کسی بدش بیاد تحمل نمیکنه😑😢😥😓حتی من که زنشم .دوستان راهنماییم کنین خیلی درمونده ام.