دختر منم همینه
چون به شما خیلی وابستس . ببر جای شلوغ با بچها زیاد ارتباط بگیره مثلا یکی دوساعتی بزارش پیش خاله ی مامان بزرگی برو کاراتو بکن با افراد دیگ هم وقت بگذرونه چشمش باز بشه
ن والا دختر من اینجوری نیس ک ای کاش بود یه بچه ببینه منم یادش میرم ینی تو کوچه یکی رو ببینه گریه التماس ک بزار بیاد خونمون بازی کنیم من دیگ خسته شدم صدای ی بچه بشنوه کوچه دیگ نمیتونی خونه بندش کنی😕😕
عین پسر من تازه خیلی هم بهم وابستس توی پارک که حتما باید پا به پاش باشم باید حتما توی دیدش باشم
اصلا با کسی دوست نمیشه موندم چه کنم
عزیزم رادمهرم همینه اضطراب جدایی داره و من باید کنارش باشم دوستیابی ضعیفه وخیلی چیزا
با روانشناس صحبت کردم
بازی درمانی رابهم پیشنهاد دادن
چهارشنبه جلسه اولش هست ببرم چندجلسه ای ببینم چی میشه چون برا پیش و مدرسه نگرانم خیلی
دختر منم همینطوره
عزیزم خیلی ها هم بزرگسال هستن باز اجتماعی نیستن . مدلشون هست . درونگرا هستن .اصولا این افراد تمرکز بالاتری دادن. کار فردی دوست دارن و موفق ترن
بزرگتر بشه یاد میگیره
هی باهاش صحبت کن از محیطای که بچهان با شوق ذوق تعریف کن پارک جایی میری تشویقش کن یه بچه هسن خودش که با خلقیات خودش جورباشه بگو برو بگو بیا باز کنیم بعد خودتم یکم باهاشون بازی کن تا کم کم خوب بشن
اینا ارثی هم هست ببین بچهگی خودت یا شوهرت احتمالا همینجوری بودین
پسر من 7 سالشه، اصلا اجتماعی نیست، دیر با کسی دوست میشه، اصلا ارتباط نمی تونه برقرار کنه، کم حرف، خجالتی، درونگرا، بردم مشاور، میگه چیکار داری بچه رو، مدلش همینطوریه، از اینکه تو لاک خودش باشه لذت می بره تا اینکه با کسی دوست بشه
بذارش مهد از بقبه بچه ها یاد میگیره
پسر منم همینه
عزیزم ببرش کلاَس مثلا زبان یا مونته سوری اینا ک همسن خودش هست
بله دخترمنم همینه از اجتماع از ادما فراریه تو خانه بازی جایی میره ک بچه نباشه تو کوچه فقط نگاه میکنه لام تاکام با بچها حرف نمیزنه با بزرگترا ک ابدا خیلیم بیرون میبرمش اما فایده نداره کسیم بهش زور بگه یا بزنش فقط گریه میکنه
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.