اینروزها و لحظه ها رو با تو بهتر میگذرونم...نمیدونم چرا اما مادرشدن رو از وقتی اومدی طور دیگه ای درک کردم..حتی مدل خسته شدنام هم عوض شده...از چند روزگیت هیئت رفتنو تجربه کردی..همه میگفتن نبر کوچیکه.اما من تلاشم حب اهل بیت تو دل کوچیکت بوده مادر...اینشب ها هم که حال و هوات فرق داره..وقتی وارد هیئت که میشی اون برق چشمات.پا کوبیدنات و خندیدنت به همه انگار داره بیشتر از قبل تورو به من نشون میده..نمیدونم چه حالیه..اما وقتی تورو از امام رضا جان خواستم دقیقا لحظه ای بود که با زمزمه ذکر حسین حسین گریه میکردم نمیدونستم اون راهی که برمیگردم ادامه اش تلاش برای درمان و ای وی اف نیست..روزاییه که قراره تورو با خودم ببرم جایی که ما توش بزرگ شدیم....الحمدالله که دارمت...الحمدالله که این شبا امام حسین جان مارو باهم دعوت میکنه...الحمدالله که خدا قشنگترین فرشته اشو به من هدیه داد..اونم در اوج ناامیدی❤
این شبها دعا کنیم برای تمام مادرایی که درارزوی داشتن فرزندی سالم و صالح هستن🙏
*گوشه ای از دلنوشته های من از دفتر خاطرات پسرم
بوقت ۱۰ تیر
۰۲:۱۵

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط