وقتی نوجوون و کودک پراز نیاز باشه پرخاشکر میشه حرف شنویش میاد پایین و شمارو عصبی میکنه حالا راهکارش چیه
کودک رو براش تایم کیفی بذارید و باهاش بازی کنید بازی درمان هر بیماری روحی رو درمان میکنه و یچیز که باید بدونید اینه که بدونید تایم کیفی رو چجور برگزار کنید که واقعا مفید باشه و چالش با بچه های بزرگتر ببینید وقتی بچه میبینه من واد با پدر یا مادر رابطه درستی ندارم یعنی نمیتونم صحبت کنیم باهم و با احترام باهم برخوردی نداریم اونم الکو برداری میکنه از ما و با خواهر یا بردارش همونجوری که بزرگتر باهم رفتار میکنن اونم برخورد میکنه و نهادینه میشه درونش
و ما شاکی میشیم که چرا شما بچه ها برد نیستین دوست داشتن و محبت بهم رو و حتی بازی باهم رو
وقتی دختر ۹ ساله من برخوزد با بچه ۳ساله من رو بلد نیست باید چیکار کنم اول اینکه من رابطم رو با دختر ۹ سالم پیش ببرم چیکار کنم نیازهاشو بشنوم بدون نصیحت بدون اینکه قضاوتش کنم فقط بشنوم و باهاش همدلی کنم و بهش بگم موافقی باهم دنبال راه حل بهتر برای مادر فرزندی خوب باشیم دختر نوجوان عقلو منطقش کامله مثل کودک نیست با باژی اموزش بعش بدی
پس شما نیازی داری رابطتت رو ترمیم کنی وقتی بچه بزرگ نیازهاش دیده شد و حرفاش شنیده شد دیگه پرخاشگر نیست بله حرف گوش کن و اروم خواهد شد پس در نتیحه اولین قدم حال خوب مادر
همکاری مادر و‌پدز
وقت گذاشتن برای بچه های بزرگتر و در اخر تایم کیفی گذاشتن برای بچه های کوچکتر

۲ پاسخ

اصلا رابطم با دختر بزرگم خوب نیست نمیتونم همیشه یه کاری میکنه که آدم عصبی بشه 😔😔

کاملا درسته مرسی عزیزم

سوال های مرتبط

مامان Delvin😍 مامان Delvin😍 ۳ سالگی
حالا دوستان مبحث زیبای لجبازی
حالا اگر کودک با ما مخالفت کنه مثلا بگیم اینو بپوش اینو بخور نکنه و نخوره ایا لجباژه نه اصلا خودمختاره و ما باید خوشحال باشیم
ویژگی بچه های لجباز اینه که
خشم بچه ها نسبت به شما و شرایط وقتی رابطه خوبی با بچه ها نداریم
الکو گرفتن بچه از ما وقتی ما خودمون لجبازه
وقتی نتونیم کودک رو درک کنیم وقتی نیازهاشو نمیشناسه
والدین سهلگیر و سختگیر
بچه های که قدرت طلبی و ازادی زیاد دارن و کودک بخواد از ما توجه بگیره و نوع فرزند پروری ما باعث این لجبازی میشع
وقتی ما رفتارمون رو تغییر بدیم قطعا بچه تغییر میکنه ما همیشه د مقابل بچه بیایم ببینیم خودمون چه رفتاری کردیم که بچه اینجوری میکنه
حالا باید چیکار کنیم و نبایدهایی که ما باید نداشته یاشیم جیه
دنبال انتقام جویی نباشیم نگیم بایات اومد حسابتو میرسم و تهدید نکنیم و تحقیر نکنیم و شهصی سازی نکنیم نگیم این میخواد حرص منو در بیاره بامن اینجوریه فقط و اولین راهکار داشتن تایم کیفی هست و بلد باشیم چجوری باهاش همدلی کنیم چجوری حرفش رو بفهمیم و موقع لجبازی ارامش خودمون رو حفط کنیم بهش حق انتخاب بدیم و بچه رو درک کنیم و از زاویه دید بچه باید باهاش صحبت کنیم
تحقیر و تهدید و سرزنش نباید باشه و دوره هوش هیجانی و فرزند پروری خیلی میتونه به ما کمک کنه و رفتار مولت بچه رو بولد کنیم و روتین روزانه داشته باشه و روی اینا حساس باشیم قانون داشته باشیم مثلا قبل صبحونه نمیتونه بستنی بخوره
مامان Delvin😍 مامان Delvin😍 ۳ سالگی
سلام مجدد دوستان این پست راجع به رسیدگی به کودک و چالشهای کودک و فرزندان بزرگتر و همسر
ببینید دوستان یکی از چیزهایی که خیلی توصیه میشه توی فرزند پروری حال خوب شماست یعنی ی مادر باید اولویتش حال خوب خودش باشه اگر حال تو خوب باشه حال خونه و کودک هم خوبه بدون شک اینجا یکی از عوامل که در خوب بودن حال ما تاثیر داره کمک همسر و همدلی کزدن همسر هست
اگر کسی همسرش کمک نکنه و هفته ای ۲بار حداقل با همسرش صحبت نکنه یعنی زن نق بزنه سکایت کنه حرف بزنه همسر فقط سکوت کنه تایید کنه چون زن تخلیه روانی میشه
متاسفانه یعضی همسران نه کمک میکنن و نه اجازه میدن زن صحبت کنه و این بار سنگین فرزند داری با بار حرفاهای نزده ما خانم ها توی دلمون باعث میشه پرخاشگر بشیم عصبی بشیم از کوره در بریم و نتونیم مدیریت کنیم خودمون رو و با چالش برمیخوریم
چالش با بچه های بزرگتر هم همینه چون ما وقتی براشون نذاشتیم صحبت نکردیم نیازاشون رو نشنیذیم الان اون بچه ها پر از نیاز سرکوب شده عستن که با هیچکس عملا نمیخوان کنار بیان ادامش در پست بعدی
مامان Delvin😍 مامان Delvin😍 ۳ سالگی
سلام اومدم با پست پرخاشگری
اول تعریف پرخاشگری چیه
پرخاشکری یعنی عصبانیت یعنی احساس خشم که ممکنه با تعریق و سرخ شدن صورت او‌احساس گر گرفتگی داشته باشید و بدونید احساس عصبانیت و خشم کاملا طبیعی هست احساس خشم به بچه جرات و جسارت میده که از حق خودش دفاع کنه
مثلا وقتی بچه جدید دنیا میاد بچه اول حس خشم پیدا میکنه چرا جون اون میبینه که توجه شما تقسیم شده ولا بیشتر بع بچه کوچیک توجه میشه این خودش باعث‌ خشم میشه
خشم اکر کنترل و مدیریت نشه میشه مول خودزنی و فحش دادن و پرت کردن و زدن دیگران اینا نوعی از پرخاشکری هست و برای کنترل خشم چیکار کنیم
ما اول بایذ الکوی مناسب باشیم چون دیده ما نمیتونیم خشم خودمون رو کنترل کنیم بعد انتظار داریم بچه خشم نداشته یاشه
مثلا بچه اسباب بازی دوستش رو به زور میگیره به جای اینکه بریم حل مسله کنیم میریم دستش رو میگیریم یا تهدیدش میکنیم یا داد میزنیم که چرا اینکارو کردی و حرفایی که باعث تحقیر کودک بشه مثلا به چه حقی اینکارو کردی برو اوی اتاق یا اگر اینکار‌ یبار دیگه کنی نمیارمت اینحا که بازی کنی
باید با بچه همدلی کنیم که بفهمیم بچه چرا اینکارو کرده چرا اسباب باژی زو به زور اژش گرفته یا بچه رو زده باید همدلی کنیم با کودک تا خشمش سرکوب نشه
بچه ها تا ۷/۸ سالگی منطق ندارن باید با احساس و تیاز خودشون باهاشوت صحبت کنیم
مامان آیلین و آیدین مامان آیلین و آیدین ۳ سالگی
چرا این مرحله مهمه؟
این مرحله کاملاً طبیعی و گذراست. کودک داره هویت جنسی خودش رو پیدا می‌کنه و در نهایت، با همان‌جنس خودش هم‌هویت می‌شه (یعنی دختر با مادر، پسر با پدر). این گذار سالم، پایه‌گذار سلامت روان و روابط آینده کودک می‌شه.


✅ رفتار درست والدین چیست؟ (چند راهکار عملی)
1. احساسات کودک رو انکار نکن
بجای گفتن: «چه حرف زشتی!»، بگو:


«آره عزیزم، دوست داری همیشه با مامان باشی، منم خیلی دوستت دارم.»


2. حد و مرزها رو محترمانه حفظ کن
مثلاً اگر کودک خواست موقع خواب کنار والد مخالف بخوابه، می‌تونی بگی:


«تو الان بچه منی، نه همسرم. جای همسر کنار بابا یا مامانه، ولی همیشه جای تو توی قلبم محفوظه.»


3. نقش والد هم‌جنس رو تقویت کن
پسر باید با پدر وقت بگذرونه، و دختر با مادر. با این کار کودک به‌تدریج می‌فهمه با پدر یا مادر هم‌جنس خودش هم می‌تونه رابطه عاطفی خوبی داشته باشه.

4. اجازه ابراز بده، نه رفتار مالکانه
اگر دخترت می‌گه «بابا فقط مال منه»، بخند و بگو:


«بابا همه‌ی ما رو دوست داره، ولی من و بابا زن و شوهر هستیم، تو هم دختر ما و خیلی خاصی.»


5. به بچه‌ها آموزش نقش جنسی سالم بده
مثلاً درباره خصوصیت‌های مثبت زن یا مرد بودن، بدون کلیشه و تحقیر، حرف بزن.
مامان سامیار مامان سامیار ۳ سالگی
من یه مشکل خیلی بزرگ با پسرم دارم به نظرتون چیکار کنم،پسر من کلا لجباز و شیطون هست اما تو خونه قابل کنترله و اینطور نیس که بگم کار خطرناک میکنه،اما وقتی میریم خونه مادرشوهرم بچه های خواهر شوهرم هم هستن یکیشون ۷ سالشه اون دوتا دیگه کوچیکترن و آروم تر هر چی میگم با کوچیکا بازی کن اصلا سمت اونا نمیره فقط دنبال بزرگه میره بزرگه هم اذیتش میکنه گاهی،پسر منم بلد نیس بازی کنه درست فقط بدو بدو میکنه بلند میخنده،پسر خواهر شوهرمم وقتی دلش بخواد به بچه من میگه بیا بازی وقتی که پسر من سمتش بره داد میزنه که سامیار نیاد پیش من،خب من هزار بار بع پسزم گفتم نرو پیشش ولی بازم میره و شلوغ بازی میکنه هر چند پسر خواهر شوهرمم شلوغه اما پسر من نفهم تره مثلا اصلا سرسفره نمیشینه تو مهمونی هی میچرخه دور سفره میره سمت بجه ها واقعا معذبم دیگه نمیدونم چیکارش کنم،خانه کودک میبرم تو کوچه میبرم با بچه ها بازی کنه اما بازم وقتی پسر خواهر شوهرمو میبینه هیجان زده میشه اصلا دوس ندارم سمت اون بره چون اونم داد میزنه همه چیو تقصیر این میندازه