واقعا دلم از همسرم شکسته روز به روز هم بدترش میکنه از اینکه بچه هام پسر هستن واقعا میترسم که نکنه مثل همسرم بی مسولیت بشن نسبت به خانواده‌ هاشون
دیشب همسرم اومد عجله ای حاضر شد که بره روستا بعد از رفتنش من متوجه شدم که مامان وباباش هم رفتن روستا بهش زنگ زدم که اوناهن روستا هستن گفت آره شب میترسین تمها بمونین منم گفتم نه
این خونه دوتا حیاط داره از حیاط جلویی میترسم موقع تنها بودن چون همسایه های بدی دارن شب با خودم میگفتم اونا از کجا میخوان بفهمن ما خونه تنهاییم از عصبانیتم نرفتم خونه مامانم اینا
یعنی پسرم تو هیت اینقدر اذیتم کرد میخواستم بشینم اون وسط برا حال خودم زار بزنم دیگه اصلا نمیکشم

به نظرمن همشون همینن هستن شوهر من بعداز فکنم بیست و خورده ای روز منو دخترم و دیده اومده خونه مادرم اینا شهرستان فقط به فکر اینکه که بره خونه مادرش اینا که رفتن روستاشون
ما ۱۲ ماه سال اونجاییم
منم چون روبات های پام آسیب جدی دیدن نمیتونم بلند شم و راه بره
تو بگو اصلا بگه چیزی میخوایی کاری داری هیچی مثل یه آدم طلب کار فقط رفتار میکنه

شوهر منم همینجوریه
پریشب رفته بود خونه باباش اینا چند شبه کار نقاشی دارن
شب قبلش ساعت ۳ اومد ولی پریشب من یهو خوف برم داشت
پیام دادم امشب میترسم خوابم نمیبره کی میای
گفت چراغارو روشن کن بخواب 😐
از دو شب پیش باهاش حرف نمیزنم

همه اینطورین عزیزم فقط تونیستی غصه نخور اینا هنوز بزرگ نشدن شوهر من که به خاطر خانوادش حاضر منو بکشه منم دیگ بیخیال شدم

دختر شانس مونه بخدا .ک این همه مامان دوست هستن .تاحالا هیچ وقت پشت مامانش خالی نکرده حتی اگ مقصر هم باشه.منم دیگ هیچی نمیگم .بخدا دیشب ی حالی داشتم وسط مردم دیگ چشام پر شد بزور خودم نگه داشتم.

خب چرا گفتی نمیترسم

چرا گفتی نمیترسم حتی نمیترسی هم ناز کردن یاد بگیرم مردا بیشعورن