سلام وقتتون بخیر کسی تجربه همراهی نکردن همسرش رو داره ؟ من دوران بارداری استراحت مطلق بودم همسرم از یک جایی به بعد سپرد دست مادرش و مادرم و به زور کمک میکرد تو کار خونه الان هم بچه داریم همش میسپاره دست بقیه مثلا کمک بخوام سریع میگه مامانم هست به اون بگو منم اعصابم نمی‌کشه همش سرش تو گوشیشه دیروز حالم خیلی بد بود از سرکار اومد می‌دونم خستس ولی منم حالم خوب نبود گفتم بچه رو نگه دار کلا یک ساعت شاید اونم بچه رو تخت بود باهاش حرف میزد همین صبح بچه رو سپردم به زور دو ساعت نگه داشته اونم باز بچه گریه کرد سریع منو بیدار کرده پاشو دیگه زیاد خوابیدی از صبح اعصابم بهم ریخته

تو‌تنها نیستی عزیزم ✋🏽

این مدت زمانی ک گفتی بچه رو نگهمیداره خیلی خوبه که
البته شوهرمن صبح میره ظهر یک ساعتونیم نهایت ۲ساعت خونس باز میره شب ساعت ۹ میاد تابحالم نشده یک ساعت بچه رو نگه داره منظورم اینه مدت کمتراز یک ساعت نگهمیداره یا بچه رو میخوابمونه یا بازی میکنه مگ اینکه گاهی اوقات شاید کلا دوبار به یک ساعت کشیده باشه اونم من خیلی خوابم میومده سر صبح نگه داشته دیگ منم انتظاری ندارم چون خیلی خسته س کارای خونه هم اونی ک من میخام نمیشه سعی میکنه کمک کنه اما چون تابحال کارخونه نکرده دست و ماشکسته یکاری میکنه
بنظرم همسرشماهم خیلی خوبه همراهیش فقط اینکه سرش خیلی توگوشیه خوب نیس

عه شوهر من انقدر بچه رو نگه داره من میگم کمک کرده

میتونم درکت کنم عزیزم
واقعا به جز اینکه. دست تنهایی بچه بزرگ کردن خیلییی سخته.بی توجهی همسر و درک نشدن از سمتش ی فشار روحی هم به فشار جسمیت وارد میکنه‌
به مرور آدم کم میاره و فشار عصبی بهش وارد میشه
سعی کن باهاش حرف بزنی از نیازات بگو شاید تغییر کرد

منم ک دوقلودارم همینه وضع