سلام مامانا صبحتون بخیر ...خیلی دلم گرفته امروز خیلی خستم هم از نظر جسم هم از نظر روحی...با سه تا بچه با یه شوهر غرغرو و زور گو کارا خونه پخت و پز دست خالی ...روزای تکراری اینکه یکی رو ندارم یه ساعت بیاد بشینه پیشم راحت باهاش دردو دل کنم و گریه کنم دردمو بهش بگم...اگه پیش مادرم یا یکی از خواهرام دردودل شوهرم و زور گویایش بگم تنها حرفی که میزنن میگن حقته بچه برا چیت بود از ترس شنیدن این حرف به ظاهر می خندم و میگم همه چی عالیه...ولی دیگه شوعرم رو دوست ندارم بد اذیتم میکنه همش باحرفاش ناراحتم میکنه جدیدا دست بزن پیدا کرد نمی دونم کجا برم و بی کی پناه ببرم دلم خیلی برا خودم میسوزه هنش دوست دارم گریه کنم جلو بچه هام خودمو میگرم میگم روحیشون حراب میشه خدایا خودت کمک کن بتونم مادرخوبی براشون بشم و به جای برسونمشون

ای خواهر باز تو دوتا بچه بزرگتر داری ک یکم بچه رو نگه دارن منکه هیشکی ندارم شوهرمم مث شوهر تو

بیا با خودم درد و دل کن میخوای شماره ایتام بدمت

عزيزم نميتونم بگم حالتو ميفهمم چون من جات نيستم ولي ميشه درك كرد كه وقتي حال يه زن و يه مادر بده چجور حسيه چون هممون تجربش كرديم
ولي يه جاهايي راهي نيست جز اينكه كنار بياي
تلاش كني براي حال خوب خودت
بچه هات به مادرشاد نياز دارن تا مادري افسرده و ازخود گذشته
تلاش كن حالت خوب باشه بيخيال شوهرو حرفاش
ميدونم كه نميشه كنارگذاشت شوهرو ولي تلاش كن بي اهميت باشه يا كاري بكن كع فقط رومخ نباشه همين