یه بچه برادر دارم دو ازده سالشه کلا خیلی بچه ها را اذیت میکنه بخصوص بچه های منو میزنشو هی نوکشون میزنه یعنی مداوم با دستش مو یا لباس میکشه اون روز من بچم پیش مامانم بود اینم بعدش اومده بود من هیچ وقت بچمو باهاش تنها نمیدارم باباش بدش میاد حالا اون روز مامانم زنگ زده گفت که خیلی بچه برادرم بچمو ادیت میکنه من زنگ زدم به باباش که اینطوری میکنه بدش اومده بخصوص مامانش حالا مداوم زنش میاد دعوا کنه ولی در کل دارن این بچه را با طرف دار های الکی بد بار میارن از همین الانم کلا تو اخلاق ورفتارش پیداست من زیاد باهاشون رابطه ندارم ولی شما باشید چه جواب به اینا بدید که بشین سر جاشون

اونا خونه شما نبودن شمام خونه اونانبودین همونقدر که بچه ی شما حق داره بره خونه مامان بزرگش بچه داداشتم حق داره بره نمیتونی بگی چرا اخلاقش اینجوریه و ادبش کنید و فلان بچس دیگه حالا یا حسادت میکنه یا لجبازی شما بچتو تنها نفرست اونجا الکی برای مامانتم دعوا درست نکن

دقیقا درد منم هست ولی با پسر جاریم ولی من خودم دیدم ک پدر و مادرش بش میگن اینکار و بکنه همسایه دیوار ب دیواریم ولی رفت و آمد صفررررر

من چندبار پسرمو مجبور شدم تنها فرستادم خونه مادر شوهرم اونم به زور بچمو میبرد حمام یه مدت پسرم از حمام میترسید.میبردنش با خودشون خونه فامیلاشون هربارم که به شوهرم میگفتم بگو اینکارارو نکنن این بچه اونجا امانته فقط توی خونشون نگهش دارن باز توی گوششون نمیرفت تا اینکه چند وقت پیش پوشک پسرمو باز کرده بودن و میخواستن یه روزه از پوشک بگیرنش دیگه خیلی عصبانی شدم.از اونوقت ببعد پسرم دیگه پوشک نمیپوشه از طرفی آمادگی از پوشک گرفتنم نداره نه روحی نه جسمی‌ پوستم کنده شده.تنها راهی که بذهنم رسید اینه دیگه تحت هیچ شرایطی بچمو بدون خودم جایی نفرستم.الان التماس میکنن که پسرمو یکساعت ببرم تا ببیننش.

بنظر من تنها فرستادن بچمون خونه فامیل اشتباه محضه حتی خونه مادربزرگش.درسته به مادرمون مطمئنیم ولی اونا رفت و آمدای خودشونو دارن ما نمیتونیم محدودشون کنیم.من هر وقت مجبورم بچمو تنها بذارم‌میگم مامانم یا خواهرم بیاد خونمون و بش تاکید میکنم فقط مراقب بچم باشه و هیچ تلفن و زنگ دری رو جواب نده تا برگردم

بخدا منم باشم چنان میزنمش که سرجاش بشینه مگه الکی بچه مو اذیت کنه هی بهش حرف بزن و دیدی بچه تو اذیت کرتوم اذیتش کن جوری که بره از اونجا