سلام مامانا
مامانا چقدر طول میکشه زندگیمون بیفته رو روال قبل ؟
من اصلا نمیفهمم چه جوری شب و روزم میگذره اصلا وقت نمیکنم مسواک بزنم موهام رو شونه کنم غذا درست کنم همش درگیر بچه ام شیر بدم عوض کنم آروغ بزنه لباس بشورم اصلا نمیرسم همسرم رو ببینم
شب ها پسرم خیلی گریه میکنه و کلا خواب ندارم
احساس می‌کنم هیچ وقت دیگه زندگیم مث قبل نمیشه
همش میخوام گریه کنم احساس می‌کنم مسئولیت ام خیلی زیاده و من از پس اش برنمیام

یه نون خامه ای اینقد سخته بزرگ کردنش نمیتونی بخورش😋

من هنوز که هنوزه برنگشته به روال قبل بعضی موقعه ها وقت نمیکنم موهام و شونه کنم

خیلی طبیعی گلم همه همین طورن تا میایم حادق کار بشیم طول می‌کشه یه دو ماهی نگران نباش خوب میشی منم همین طور بودم عزیزم از هورمون هامونه که این طوریه خوب میشه

منم هنوز نتونستم برگردم خیلی سختمه

هیچوقت به روزای قبل از بچه برنمی‌گرده ولی بعد یکی دوماه قلق بچه دستت میاد
من سر پسرم بعد چهارماه تازه کمی نفس کشیدم ولی کلا فاصله افتاد بین منو شوهرم الان ک بدتر

تنها نیستی عزیزم منم مثل شما الان یکم به این شرایط عادت کردم اوایلش واقعا اذیت میشدم،از همسر مادر یا خواهر اگه داری کمک بخواه

تا ۴ ماه یا ۶ ماه همین جوری بعدش بهتر میشه تا یکسال به بالا بهتر میشه بعداز شیرگرفتن به روال قبل برمیگرده

عمه من تا سه ماهگی روال زندگیش ب تایم امریکا بود 🤣🤣شبا بیدار روزا کامل خواب ن میتوست لباس جمع ن نمیتونست بخودش برسه ناهاری درکار نبود ی اوضاعی بودا

من هنوز ب روال عادی برنگشتم😅ن عزیزم همیشگی نیست یکم بچه بزرگتر شه خوابش درست میشه میتونی به کارات و همسرت برسی
تو میتونی مادر قشنگ

همه ی این حس هارو تجربه کردم و همچنان هم دارم تجربه میکنم با این تفاوت که وضعیت رفته رفته یکم اروم تر میشه،رفته رفته با شرایط جدید کنار میای و وضعیت بچه بهتر میشه،پس نگران نباش و صبر کن

خیلی طبیعیه چون منم همینجوری ام

تنهایی؟ کاش تا دوماهگی اینا یکی کمکت میموند

طبیعیه روزای اول همینقدر سخت میگذره کم کم همه چی برات عادت میشه حتی شب بیداری ، بدنت به کم خوابیدن به فعالیت و نگهداری از بچه عادت می‌کنی