دقت که میکنم چقد هرمونا روی ادم تاثیر میذارن
من کلا ادم خونسرد و منطقی هستم
ولی وقتی زایمان کردم عین یه بچه شدم تخس و زبون نفهم
همش محبت میخواستم الان که کارامو یادم میاد خجالت زده میشم حسابی
حتی راحت جلوی جمع گریه کردم «با صدای بلند که کلی ادم دورم جمع شد»
یا از سر گیجی و بازی هرمون ها با ادمای نا باب دوست شدم توی اون ۲سال بهم ریختگی و کلی موجب افسردگیم شد اسیبی که اونا بهم زدن
بعد که همه چیز میزان شد و برگشتم به همون روال قبل
فهمیدم اون دوسال چقدر مخرب بوده
چطور اینهمه فاجعه و خرابی به بار اومده؟!
انگار که درونم«منظورم مغزم و روحم»بمب خورده باشه
خواسته های عجیب غریب از شوهرم دعوا های الکی گیر دادنای الکی
گریه های شدید بدون کنترل
الان که به گذشته نگاه میکنم میگم
-خوب شد که گذشت که دووم آوردم🌱🌝


الانم وقتی مامانی رو میبینم تو همین فضای گهواره
یه موضوع کوچیک رو خیلی بزرگ جلوه میدن تحت تاثیر بارداری یا شیردهی
دوست دارم سفت سفت بغلشون کنم
چون هیچکدوم به اختیار خودش نیست همش تقصیر هرمونای لعنتیه
دوست دارم بگم درست میشه
پس اروم باش و نفس عمیق بکش همین🫂🫵🏻

-هیچوقت به همسرم نگفتم ازت ممنونم
چون ادمیم که ابراز علاقه کلامی برام سخته و ترجیحم اینه عملی نشون بدم
امیدوارم روزی بتونم بهش بگم ممنونم…..اون سالهایی که مغزتو ساییدم و موجب شدم از دست من سرتو بکوبی تو دیوار و منو از خودت نروندی رو اگه توانش باشه برات جبران مکنم🥲❤️
ی

براش پی ام یا اس بده و ازش تشکر و معذرت خواهی کن مردا هم بیرون از خونه خیلی زحمت میکشن گناه دارن

قشنگ درکت میکنم 🙃من باز هورمونا روم مونده بیشتر روزا میل ب غذا ندارم و حالت تهوع دارم ویارش روم مونده

من ازماه آخربارداری تا پایان یک سال شیردهی تماما درگیر همین روحیات و عوارض جسمی مثل اگزما بودم دستام خشک وقاچ زده شده بود ازنوک انگشتام خون می‌آمد...ولی هیچ کس نمیفهمه اینارو جز یه مادر

منم امسال خیلی بهتر شدم پشیمانم از رفتارهای گذشته ام 🤭🤭

باورت میشه منم سال‌های مخرب داشتم😅