مامانا خسته شدم از دست دخترم همش میگ باهام بازی کن بازیاشم خودش باید حتما ایده بده حتی دیالوگاشم خودش بهم میگ که بگم اگ خلاف میلش بازی کنم دوسنداره بازی هاشم همش یا دنبال دزداس یا مریضه من دکترم یا یه جا آتیش گرفته وو ....یا براساس کارتون ها میگ من ملکه ی یخام تو ملکه ی آتیش و...اصن بابچه ها خوب ارتباط نمیگیره انگار تو یه دنیای دیگس بخاطر مدل بازی کردنش بچه ها معمولا بازیش نمیدن خیلی خونگیه عصرها هرچی اصرارش میکنم بریم کوچه با لچه ها بازی کن نمیاد بزور میل مش ۵ دقیقه نشده میگ بریم خونه
یا مثلا بخاطر اینکه بچه ها حرفش و گوش ندادن و اونجور ک دوست داشته بازی نکردن قهر میکنه وو میاد کنار من منم میبینم خوشنمیگذره بهش میارمش خونع
ینی بره مهد خوب میشه؟

پسر منم اینجوریه امروز از دستش کلی حرص خوردم و خود زنی کردم،اونم فقط گریه میکرد،میگم یه لحظه صبر کن یه کار ضروری تو آشپزخونه انجام بدم بیام میشنه رو مبل هی میگه مامان بیا چرا نمیای انقدرررررررر میگه که امروز دیگه اعصابم خورد شد دیگه به سیم آخر زدم
حالا پسر من مهد میره
اینا اثرات تنها موندنه تو خونه است
بفرستش مهد بهتر میشه
خودتم کمتر باهاش بازی کن تایم مشخص کن

وااای من خداروشکر دختر همسایمون همسن دخترمه. زیر پامون میشینن. الین حوصلش سر میره یا این اونحاست یا نورا خونه ما. کلی سرگرم میشن باهم دست از سر من برمیدارع

دختر من قبلا خودش خیلی بازی میکرد تنهایی الان گیر میده من بیا بازی کنیم تا حدودی بازی میکنیم .پارک خانه بازی همه جا میبرمش هفته دو بار یا سه بار

منم دلم برای بچم خیلی میسوزه همش میگه مامانی بیا بازی کنیم

چند سالشه
دخترم منم همینه ولی عاشق بیرونه من وقت نمیکنم ببرمش

عروسکاش و میچینه دورش و بازی نمیکنه حتماااا من باید باهاش بازی کنم گاهی وقتا عصر ها اگ بخوام استراحت کنم و بخوابم به بهونه های الکی بیدارم میکنه گاهی دلم میخواد گریه کنم