مامانا بجه های شماهم تو این سن بخاین جایی مهمونی برین گریه میکنن و وحشت میکنن و میخان ک از اونجا برین
دختر من از ۷ ماهگی اینجوریه تاا الاااان ، بعضیا میگن ببر پارک و بیرون تا مردمو ببینه عادت کنه ، بخدا ما اصلا خونه نمیشینیم میزاریمش رو کالسکه میریم پیاده روی ، گردش باادمای بیرون انقدر خوبه حتی وقتی تو پارک راه میره میروئه سمت ادم ها ک مثلا حرف بزنه باهاشون
ولی امااااان از روزی ک بخام برم خونه بابام یا پدرشوهرم از لحظه ورود جیییییع و گریه ی بنفش تااااا بیایم ازاونجا بیرون باهیچ روشی هم اروم نمیشه خسته شدم بخدا🥺😞😞
بنظرتون چرا اینجوریه ، چرا مثلا بیرون این جوری نیس مهمون بریم اینطوریه الان من یکساله چهار پنج بار ب زور مهمون رفتم ولی خب نمیشه ک تااخر اینجوری خونه موند
ی راه حل بگید مامانای خوشگل🥹
اینم عکس سه روزگیش یادش بخیر

دختر منم همه جا خوب و اوکیه جز خانواده شوهرم
یعنی حاضره با همه باشه جز عمه و مادربزرگ پدربزرگش

واااای داغ دلم تازه کردی پسر منم از وقتی بدنیا اومد کولیک داشت خیلیییییی اذیت شدممممم از 4 ماهگی ی نفر غریبه میدید وحشت می‌کرد گریه میکرد حتی بابام و مامان و برادر و خواهر. از شلوغی و مراسما هم نگم ک خونه نشین بودم فقط جاهای واجب میرفتم مراسم ازدواج داداشم و.. اونم ک ی ریز گریه میکرد کوووووووفتم می‌کرد همه بزن و برقص من اینو می‌بردم تو ی اتاق دیگ بازم گریه میکرد از صدای باند گریه میکرد جمع ودوس نداشت از صدای بلند هم وحشت داشت 12 ماهگی ب بعد کم کم احساس غریبگی نکرد الانم از شلوغی نمیرسه فقط این خاطره بداز باند مونده تو ذهنش فقط تو عروسی گریه میکنه بکوب. بنطرم افتضااااااااحترین اخلاق بچه همینه من خیلی کشیدم خدا ب دادت برسه ولی ب مرور بهتر میشه ناراحت نباش

با کسایی که خونشون غریبی میکنه برید پارک یا جاهایی که دوست داره
اونجاها باهاشون ارتباط بگیره
بد برید خونشون

من دخترم ارتباط نمیگیره فقط خونه بابام و پدرشوهرم آرومه. حتی با بچه ها هم خیلی سخت ارتباط میگیره منم موندم چه کنم

اخ . دقیقا پسر منم از اول همین بود . همه جا خنده رو با عشق مهربون . اما خونه مادرم یا پدر شوهرم یا کلا خونه فامیلا که میرم چیزی جز جیغ نمیشنوم . دااااغونم داغووووون

محيط خونه پدرت و پدر شوهرتو براش امن كن محيط شادي براش درست كن
منم بچم اينجوريه اما خونه پدر شوهر و پدرم اينجوري نيست چون باهاش بازي ميكنن دل ب دلش ميدن