چندروزی هست با ی خانمی آشنا شدم ک ی پسر چندماه از پسرم کوچیکتر داره ی روز اتفاقی دیدمش چنددقیقه پسرم با پسرش بازی کرد بعد شمارمو گرفت گفت ک زنگ میزنم بچه هامون باهم بازی کنن ی روز رفتیم بیرون کلی اسباب بازی آورد ک بازی کنن گفتم بلاخره بچه هستن یکدفعه بر سرآسیاب بازی باهم دعوا میکنن دیگه نیار خلاصه خیلی کلاس می‌زاره امروزم زنگ زد رفتیم پسرش ک پسرمو میزنه هیچی ب بچش نمیگه ولی تا پسرم ی حرکتی می‌کنه فوری واکنش نشون میده و می‌ره برا دلداری پسرش ک ی وقتی روحیش خدشه دار نشه ب قول خودش ب نظرتون اگر زنگ زد دوباره برم یا دیگه ردش کنم بره

وقتی میبینی دلت ازش گرفت نرو جانم یا شما هم مثل اون خانم برخورد کن از همین اول نزار چیزی تو دلت بمونه اگه اون به بچه شما تذکر میده شما هم وقتی بچه اش اشتباهی کرد تذکر بده شما هم مدام قربون صدقه بچه ات برو کلا مثل خودش برخورد کن تو جلسه بعدی ببین چی میشه

من بودم نمیرفتم تنهایی شرف داره ب نشست و برخاست با همچین ادمایی

منکه بودم نمیرفتم اصلا جوابشم نمیدادم چقد پرویه

اگه به پسرت خوش نمیگذره مسدودش کن بره

فقط ادرس خونت رو بهش نده بیچاره میشی

من خواهرمم اینجور کنه رابطه مو کم میکنم
بلاک کن بره بابا

عزیز بجز فک و فامیل خیلی با فامیل و در و همسایه و خانم های پارک صمیمی نشو چون هرکسی ی اخلاقی داره و آخرش بد میشه
پسرت تنهاس خوب زیاد برید پارک هرروز کلی دوست جدید داره سینما ببر شهر بازی ببر اما خودتو درگیر ی شخص خاص غریبه نکن ک مجبور شی تحملش کنی

ن چرابری بلاکش کن بره .ب اینجورادمامیگن ادمای سمی